محسن جلال پور رئیس اتاق بازرگانی ایران در کانال تلگرام خود نوشت: اخیرا مؤسسه بیزینس مانیتور گزارش مفصلی درباره آینده بانک داری ایران پس از رفع تحریم ها منتشر کرده است.

آن چه دراین گزارش برجسته به نظر می‌رسد،ارزش فوق العاده بالای امنیت در مرزها و داخل ایران است.

بیزینس مانیتور در این گزارش به تمجید از نهادهای امنیتی ایران پرداخته و داشتن امنیت را بستر مناسبی برای سرمایه گذاری در ایران اعلام کرده است.

بیزینس مانیتور گسترش داعش را تهدیدی برای امنیت ایران اعلام کرده اما در عین حال تأکید کرده که : "نهاد اطلاعاتی قدرتمند و قابلیت‌های مستحکم مقابله با تروریست مانع وقوع حملات تروریستی در اکثر مناطق ایران شده است."

خوب به اطراف ایران نگاه کنید.همه جا آشوب است و درگیری.چپ و راست ایران در آتش خشونت می سوزد و بالا و پایین این سرزمین آبستن حوادثی خون بار است اما در این میان، ایران عزیز ما واحه ای است در کویر.نقطه ای نورانی در بیابانی تاریک.نگینی در خاور میانه.

اگر آسمان ایران امن است و روزانه ده ها هواپیمای خارجی بدون هراس از حملات تروریستی طول و عرض کشورمان را می پیمایند، اگر امنیت در دور ترین نقاط مرزی ایران وجود دارد،اگر هیچ کس نگران آشوب و انفجار نیست و اگر همه سر بی سودا بر بالش می گذاریم،بدانیم مدیون مجاهدت ها و برنامه ریزی ها و خستگی ناپذیری مجاهدانی هستیم که امنیت را در این کشور به یک بستر مطمئن تبدیل کرده اند.

تلقی بسیار مثبت نهادهای بین المللی از امنیت ایران به طور قطع سرمایه ای گران بها برای توسعه اقتصادی است. امروز بسیاری از نهادهای بین المللی،ایران را به مثابه کشوری امن برای سرمایه گذاری می شناسند اما درست در نقطه مقابل،محیط نامناسب کسب وکار،قوانین بازدارنده و فساد به عنوان موانع بزرگ سرمایه گذاری در ایران شناخته می شود.

به این قسمت گزارش بیزینس مانیتور از ریسک عملیاتی در اقتصاد ایران توجه کنید:

-فرار مغزها می‌تواند به خروج کارگران دارای صلاحیت فنی و محدودیت عرضه نیروی کار ماهر منجر شود.

-به خاطر رشد کشاورزی، معدن و صنایع تولیدی مصرف کننده آب و انرژی ممکن است خطر کمبود آب و برق تشدید شود.

-ضعف حمایت از مالکیت معنوی، تهدید سرقت حق مالکیت، تقلب و یا تخلف و در نهایت ضرر در سود را به همراه دارد.

-حتی با وجود رفع تحریم‌ها، محیط دشوار عملیاتی ایران با مالیات زیاد و فساد گسترده خود عاملی بازدارنده برای سرمایه‌گذاران است.

موضوع این است که سرمایه گذار خارجی همه جوانب را در نظر می گیرد و تنها به یک عامل بسنده نمی کند و این خیلی مناسب نیست که زیرساخت های امنیتی ایران از موسسه های معتبر بین المللی نمره قبولی می گیرند اما فضای کسب وکار در ایران از دیدگاه همین مؤسسه ها نگران کننده و بازدارنده تلقی می شود.