حال با رخ داد این اتفاق بزرگ، این سوال در ذهن نقش می‌بندد که آیا رفع تحریم‌ها و اجرایی شده برجام پایان کار است؟ بدون شک پاسخ به این سوال منفی خواهد بود. هرچند بخش معدن ایران ذخایر فراوانی را در خود جای داده است و سرمایه‌گذاران فراوانی در آن سوی جهان چشم به آن دوخته‌اند اما باید به این نکته توجه داشت تحریم تنها یکی از گره‌هایی بود که از مشکل بخش معدن و صنایع معدنی کشور گشوده شد. بخش معدن به همان اندازه که نیازمند تامین نقدینگی است، نیازمند تدوین نقشه راهی است که بتوان با در دست داشتن آن مسیر پر پیچ و خم رکود را پشت سر گذاشته تا پررنگ‌تر از گذشته در اقتصاد و درآمدزایی کشور جلوه نمایی کند.

تدوین استراتژی و نقشه راه موضوعی کهنه در این بخش است که هر از چندی با انقباض‌های ناگهانی درد را به جان و تن معدن وارد می‌کند. دردی که دوای آن نه تحریم است نه افزایش یکباره قیمت‌های جهانی. بلکه درمان این زخم کهنه تنها مطالعه، بررسی و ارزیابی دقیق وضعیت بخش معدن است. امروز تمامی فعالان بخش معدن از رفع تحریم‌ها ابراز خوشحالی می‌کنند اما نبود نقشه راه و استراتژی روشن در این بخش می‌تواند به لحظه این شیرینی را به کام فعالان تلخ کند. درواقع امروز در آستانه ورود به فصلی جدید از معدنکاری بهتر است استراتژی که دولت در تیر سال‌جاری از آن رونمایی کرد به اجرا درآمده و مسیری تازه را پیش روی فعالان این بخش قرار دهد. رفع تحریم‌ها خونی تازه در رگ‌های بخش معدن جاری کرد، اما این بخش با توجه به اتفاقات رخ داده در بازار نیاز دارد با استفاده از برنامه‌ای دقیق در این راه گام بردارد. باید این موضوع را بار دیگر خاطرنشان کرد که تدوین نقشه راهی دقیق تنها با همکاری دولت و بخش خصوصی امکان‌پذیر خواهد بود. امروز رفع تحریم‌ها، فردا تدوین نقشه راه، روزهای دگر... ، با امید و پشتکار بی‌شک بخش معدن ایران با ظرفیت‌های فراوان در جایگاه مناسب‌تری نسبت به امروز قرار خواهد گرفت.