انعقاد قرارداد خرید 138 فروند هواپیمای مسافرتی آن هم پس از بیش از 15 سال از زمانی که حتی فروش قطعات هواپیما به ایران ممنوع بود خبر بزرگی است که در طول روزهای گذشته صنعت حملونقل ایران را تحت تاثیر خود قرار داده و بررسی ابعاد جزیی آن اهمیت لغو تحریمها در انعقاد این قرارداد را مشخص میکند.
در جریان سفر رییس جمهوری به کشورهای ایتالیا و فرانسه تفاهمهایی میان ایران و شرکتهای تولیدکننده هواپیما شکل گرفت که نتایج آن در قرارداد بعدی دو طرف خود را نشان داد.
نهایی شدن قرارداد خرید 118 هواپیما از ایرباس و 20 فروند از ATR ایتالیا در فاصله تنها دو هفته پس از لغو تحریم ها به خوبی نشاندهنده اهمیت ایجاد این تغییر جدی در عملکرد صنعت هواپیمایی ایران است.
با وجود این اما به نظر میرسد آنچه که بیشترین اهمیت را در این فرآیند داشته بعد از امکان خرید این هواپیماها بحث دربارهی نحوه تامین مالی آنهاست.
براساس اعلام وزیر راه و شهرسازی قرارداد ایران با شرکت ایرباس هزینهای حدود 10.5 میلیارد دلاری برای ایرانایر دارد و همچنین 20 فروند هواپیمای شرکت ATR نیز قریب به یک میلیارد یورو برآورد هزینه شده است.
با وجود این قرارداد اما هرچند ایران باید رقمی نزدیک به 12 میلیارد دلار هزینه وارد کردن این هواپیماها کند، اما به نظر میرسد بازشدن امکان لیزینگ و استفاده از تبادلات بانکی ایران را قادر کرده بخش زیادی از این مبلغ را به شکل غیرنقد پرداخت کند.
تامین مالی 85 درصد هزینه این هواپیماها از سوی شرکت ایرباس انجام خواهد شد و ایران در مرحلهی نخست تنها 15 درصد از این قرارداد را آن هم به وسیله منابع صندوق توسعه ملی پرداخت میکند.
این به معنای آن است که در حال حاضر وزارت راه و شهرسازی تنها باید در گیرودار تامین تنها دو میلیارد دلار باشد و برای مابقی این قرارداد میتوان انتظار داشت در طول 16 سال آینده با استفاده از هواپیماهای خریداری شده و محل صرفهجویی هزینهها اقداماتی را انجام دهد. این دومین خدمت بزرگ لغو تحریمهای اقتصادی علیه ایران است که باعث شده نه تنها امکان خرید هواپیماهای نوساز برای ایران فراهم شود که حتی در تامین مالی نیز دست کشور برای دریافت کمک از شرکتهای تولیدکننده باز شده است.
لینک مطلب:
https://www.eranico.com/fa/content/49343