به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، کاوه زرگران افزود: سال‌ها در حمایت از بخش گندم، آرد و نان شیوه‌ای متفاوت را اجرا کردیم؛ در مقاطعی قیمت گندم تولید داخل، پایین‌تر از قیمت جهانی بود و دولت با خرید ارزان، مشکلاتی را به همراه داشت.

وی با بیان اینکه اکنون قیمت گندم در ایران نسبت به بازار جهانی گران‌تر است، ادامه داد: امروز در خرید تضمینی، گندم را هر کیلوگرم پنج هزار ریال گران‌تر می‌خریم؛ اما گندم وارداتی از قرار هر کیلوگرم هفت هزار و 500 ریال قیمت دارد. زرگران افزود: گندم داخلی هر کیلوگرم 12 هزار و 500 ریال خریداری می‌شود و این اختلاف نرخ پنج هزار ریالی، عدد بزرگی است و دولت می‌تواند آن را مدیریت کند تا مشکل ایجاد نشود. این مقام مسئول، دلیل تفاوت فاحش قیمت گندم ایران و کشورهای دیگر را «قانون ایران در این زمینه» اعلام کرد و گفت: قانون در ایران حکم کرده که در هر شرایطی باید با این قیمت گندم خریداری شود، درحالی که قیمت جهانی گندم افت کرده و تعرفه‌های تولید پایین آمده است. زرگران یادآور شد: اجرای برجام امکان مبادلات کالاهای مختلف را فراهم ساخته است و می‌توان گندم را با قیمت پایین‌تری وارد کرد زیرا تولید با هزینه بالاتر توجیه ندارد.

عضو هیات نمایندگان اتاق تهران ادامه داد: باید حمایت از کشاورز و تولید داخلی گندم وجود داشته باشد زیرا این سیاست حمایتی فقط در ایران دنبال نمی‌شود و در همه جای دنیا وجود دارد. زرگران با بیان اینکه روش اجرای دولت برای حمایت از کشاورزان به درستی انجام نمی‌شود، افزود: زیرساخت‌های حمایت درست از کشاورزان در ایران وجود ندارد و در عمل اشتباه می‌شود؛ از این رو نیازمند بازنگری در این زمینه هستیم. به گفته وی، کشاورزان در نقاط مختلف جهان از یارانه برخوردارند، اما در ایران این یارانه را با قیمت تمام شده محصول ادغام کرده‌اند و قیمت خرید تضمینی ایجاد شده که کاذب است. وی افزود: این مساله سبب شده در محصولات زنجیره‌ای بعد از گندم، مانند آرد و نان افزایش قیمت کاذب به‌وجود آید و محصولات قدرت رقابتشان را از دست بدهند. به اعتقاد زرگران، این اقدام سبب شده تا مردم کمتر بتوانند نان، آرد و ماکارونی و نشاسته و دیگر محصولات گندمی را مصرف کنند.

یارانه دولت برای نان اثر مثبتی بر تولید گندم ندارد

وی اضافه کرد: دولت 6 هزار و 800 میلیارد ریال سالانه یارانه نان می‌دهد، اما این یارانه اثر مثبتی بر تولید گندم ندارد. عضو هیات نمایندگان اتاق تهران گفت: یکی از معضلات کشور در عرصه کشاورزی، خرده مالکی است، اما در این شرایط نیز چنانچه آمار دقیقی از سطح زیرکشت گندم توسط کشاورزان وجود داشته باشد، می‌توان عملکرد مناسبی داشت.

عرضه گندم در بورس برای تعیین قیمت

او مدعی شد که آمارهای سطح زیر کشت گندم طبق اسنادی که کشاورزان ارائه می‌دهند، واقعی نیست و در این شرایط می‌توان از دو روش استفاده کرد؛ نخست یارانه را براساس سطح زیرکشت به کشاورز بدهند و بابت هر هکتار کشت گندم، مقدار مشخصی یارانه به کشاورز داده و در نهایت گندم با قیمت جهانی خریداری شود. زرگران افزود: این روش سبب حمایت از کشاورز می‌شود و مبلغ 12 هزار ریال عایدی برایش به همراه دارد زیرا می‌تواند گندم را همان هفت هزار و 500 ریال بفروشد. به گفته وی، شیوه دوم، عرضه گندم در بورس است تا بازار، نرخ آن را تعیین و اختلاف نرخ را دولت به کشاورزان پرداخت کند.

او یادآور شد: به‌طور نمونه اگر وزارت جهاد کشاورزی در شرایط کنونی 100 میلیون ریال گندم خریداری می‌کند، نیمی از آن هزینه اضافه است. این عضو اتاق تهران معتقد است: پیامد این هزینه اضافه، گران‌تر شدن آرد و نان است و با این وجود یارانه نان نیز پرداخت می‌شود. به گزارش «ایرنا»، چندی پیش وزیر جهاد کشاورزی گفته بود، تولید محصول گندم سال به سال درحال افزایش است؛ امسال بیش از هشت میلیون تن گندم از کشاورزان خریداری شده که بیش از نیاز مصرفی نانوایی‌ها است. محمود حجتی اضافه کرد: تراز گندم امسال بین یک تا 1/5 میلیون تن نسبت به مصرف، منفی است اما تلاش می‌شود سالانه تولید گندم افزوده شود و به بیش از نیاز داخل برسد.