در پی موج گسترده ممنوعیت کشت محصولات تراریخته در اتحادیه اروپا، سوستیانبل پالس تصمیم گرفت پژوهشی در این باره که کدام کشورها به طور رسمی به گروه ممنوعیت کشت محصولات تراریخته پیوسته‌اند، انجام دهد.

این پژوهش نشان داد دولت‌هایی که به دنبال ممنوعیت کشت محصولات تراریخته با هدف سلامت و حفظ محیط هستند رو به گسترش است. در حال حاضر 38 کشور جهان رسما ممنوعیت کشت محصولات تراریخته (دستکاری شده ژنتیکی) را در کشورشان اعلام کرده‌اند.

در این میان 28 کشور اقدام به کشت محصولات تراریخته می‌کنند که اکثر آنها زیر 500 هزار هکتار است بنابراین تصویری که دولت آمریکا و صنایع بیوتکنولوژی ایجاد کرده‌اند که محصولات تراریخته مورد پذیرش کشورهای جهان است، کاملا اشتباه است.

در حقیقت بسیاری از کشورها قوانینی را برای حفظ سلامتی مردم و محیط زیستشان از خسارت‌هایی که محصولات تراریخته می‌زند، دنبال می‌کنند.

در این میان 38 کشور استفاده و کشت محصولات تراریخته را در کشورشان ممنوع کرده‌اند:

28 کشور عضو اتحادیه اروپا شامل اسکالند، ولز، ایرلند شمالی‌، آلمان، فرانسه، هلند، مالتا، قبرس، یونان، بلغارستان، روسیه، صربستان، کروتیا، ایتالیا، مولداوی، لتوانی،  استرالیا، لهستان، اسلوواکی، آذربایجان، بوسنی ، لوگزامبورگ،‌اوکراین، نروژ و سوئیس، همچنین چهار کشور آمریکایی شامل بلیز، پرو، اکوادور، ونزوئلا هم استفاده از محصولات تراریخته را ممنوع کرده‌اند.

در آسیا نیز 4 کشور ترکیه، قرقیزستان، بوتان، عربستان سعودی و در آفریقا دو کشور الجزیره و ماداگاسکار استفاده از محصولات تراریخته ممنوع شده است.

در پی هشدار کارشناسان به خطر محصولات تراریخته برای سلامتی و محیط زیست در بسیاری از کشورها موجی برای ممنوعیت این نوع محصولات ایجاد شده است.

ایران نه تنها کشت این محصولات را ممنوع نکرده بلکه در حمایت از آن بندی را در برنامه‌ ششم توسعه گنجانده بود. از سوی دیگر به گفته دبیر کل خانه کشاورزی و وزیر اسبق جهاد کشاورزی سالانه 5.5 میلیارد دلار محصولات تراریخته وارد کشور می‌‌شود. در بدنه دولت هم موافقان زیادی به دنبال ترویج کشت محصولات تراریخته هستند.

از سوی دیگر برخی منابع آگاه می‌گویند کشت برنج تراریخته در شمال کشور به صورت محدود انجام می‌شود.