به گزارش ارانیکو به نقل از شانا، عبدالحسین بیات با تاکید بر این‌که اکثر طرح‌های پتروشیمی معطل دریافت خوراک هستند، گفت: یکی از مشکلات عمده نبود هماهنگی بین زنجیره خوراک و محصولات پایین دستی است و باید نهادی متصدی ایجاد هماهنگی در زنجیره پتروشیمی شود.

وی ادامه داد: این نهاد در ایران وجود ندارد و بنابراین این‌طور می‌شود که خوراک تامین شده معطل طرح پایین‌دستی است و واحد پایین‌دستی معطل تامین خوراک. این در حالی است که باید با تامین منابع مالی بالادستی بلافاصله تامین منابع مالی پایین‌دست در اولویت قرار گیرد.

مدیرعامل سابق ملی صنایع پتروشیمی، درباره‌ این‌که برخی پالایشگاه‌ها یا پتروشیمی‌ها خوراکی را که تامین می‌کنند به جای مصرف صنایع پایین‌دستی ، صادر می‌کنند، گفت: خوشبختانه این موضوع در مرحله حل است و بخش خصوصی تا حدی قانع شده که نباید مواد خام تولیدی را صادر کند. بلکه باید در داخل به تولیدات با ارزش افزوده بالاتری تبدیل شوند.

بیات با تاکید بر لزوم قانون‌گذاری عنوان کرد: شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز بر این موضوع تاکید دارد و جلوگیری از صادرات خوراک پتروشیمی‌ها باید به وسیله یک قانون به ثبات رویه تبدیل شود. این عضو هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی تصریح کرد: یکی از پیشنهادات این است که مالیات سنگینی برای صادرات اتیلن ایجاد شود که صادرات آن برای تولید‌کنندگان صرف نکند و اتیلن برای تولید محصول با ارزش افزوده بیشتر وارد پتروشیمی‌های داخلی شود.

بیات درباره‌ امکان ایجاد قیمت رقابتی برای خرید اتیلن داخلی افزود: در صورتی می‌توان اتیلن را با قیمت رقابتی در داخل کشور خرید که زنجیره با قیمت رقابتی فروخته شود، یعنی واحد‌های تولید‌کننده اتیلن خودشان نیز اتان را به قیمت رقابتی بخرند که در حال حاضر این‌طور نیست. وی ادامه داد: از سوی دیگر قیمت خرید اتیلن قیمت فوب خلیج فارس منهای پنج درصد است که با در نظر گرفتن هزینه تبلیغات، مشتریابی، سردسازی و سایر هزینه‌های مربوط به صادرات در نهایت ارزش صادرات این محصول به فروش داخلی آن نمی‌ارزد و به نفع تولید‌کنندگان است که در داخل این محصولات را به فروش برسانند.