رضا شهرستانی اظهار کرد: صنعت فولاد ایران در سال‌های تحریم با حجم عظیمی از واردات محصولات فولادی از سه کشور چین، ترکیه و هند روبه‌رو بود و همواره هند در ازای پول نفت، درصدد واردات فولاد به ایران بود و هر بار پیشنهاد تهاتر نفتی را مطرح می‌کرد.

در حالی که هند و دو کشور دیگر صادرکننده تولیدات‌شان به لحاظ کیفی فاقد استانداردهای لازم هستند.

او افزود: در مقطعی که اغلب کشورها به دلیل موانع بانکی و تحریم‌ها قادر به همکاری با ایران نبودند، در عین حال که ایران قصد داشت تحریم‌ها را دور بزند، برخی کشورها از قبیل هند از فرصت استفاده می‌کردند و ما ناچار به تبادل و معامله با هندی‌ها بودیم. اما فراموش نکنیم مبادله و تجارت باید بر اساس منفعت هر دو کشور باشد و برد-برد تعریف شود. درست است که هند در مقطع کنونی تولیدات خود را به 100 میلیون تن رسانده اما در دنیا ثابت شده که اکثر کارخانه‌های فولاد هند بدون رعایت ملاحظات زیست‌محیطی تولید دارند و کیفیت در استراتژی هند در زمینه تولید محصولات فولادی چندان زیاد لحاظ نشده است.

این تولیدکننده فولاد بخش خصوصی با بیان اینکه همکاری فولادی با هندی‌ها به جایی نخواهد رسید، گفت: قبلا تجربه همکاری با صنعتگران هندی را در زمینه فولاد داشتیم و به یاد دارم در اهواز واحد فولادی توسط هندی‌ها راه‌اندازی شد اما بعدا دیدیم که این شرکت هندی به تعهداتش عمل نکرد و در نیمه راه کار را رها کردند و رفتند.

بنابراین هندی کارنامه خوبی از عملکرد خودشان به ما نداده‌اند و نمی‌توانند اعتماد ما را نسبت به خودشان کاملا جلب کنند.

عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد با بیان اینکه شرط همکاری ایران و هند باید رعایت منافع اقتصادی هر دو کشور باشد، گفت: سرمایه‌گذاری هند در هر منطقه‌ای از ایران باشد، تفاوتی ندارد و اینکه در مقطع کنونی قرار است آنها در چاربهار متمرکز شوند، با توجه به سابقه همکاری با شرکت‌های هندی، سرمایه‌گذاری آنها در هر منطقه‌ای از کشور باشد، موفقیت‌آمیز نخواهد بود.

شهرستانی تصریح کرد: البته هند شرکت‌های خوشنام و معتبری هم در حیطه صنعت دارد اما اغلب شرکت‌های پیشتاز برای سرمایه‌گذاری در ایران، جزو این شرکت‌ها نیستند و به دلیل تجربه ناموفق شخصی خودم به عنوان یک صنعتگر برخی از آنها را برای همکاری و سرمایه‌گذاری اصلا توصیه نمی‌کنم. در سال‌های اخیر قراردادی برای ساخت یک کارخانه با هندی‌ها داشتیم که به دلیل اینکه این شرکت هندی اشتباهات بسیاری به طور مثال در تامین تجهیزات کارخانه داشت، زیان بسیاری متحمل شدیم.

نخست وزیر هند در صدر هیات بلندپایه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی وارد تهران شده و از سویی قرار است رئیس‌جمهور افغانستان نیز به تهران بیاید تا توافق‌نامه سه جانبه (ایران – هند – افغانستان) در راستای بررسی راه‌های تقویت همکاری‌های مشترک در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و ایجاد تحرک جدی در روابط دوجانبه امضا شود. گفته شده یکی از محورهای اصلی سفر نخست وزیر هند به تهران انعقاد قراردادهای اقتصادی بوده است، با وجود این باید دید چه همکاری‌هایی در زمینه صنعت فولاد با هندی‌ها خواهیم داشت؟