وقتی سری به بنگاه‌های معاملاتی برای رصد کردن نوسان قیمت خانه در سراسر شهر می‌زنی با مستاجران خواهان جابجایی روبرو می‌شوی که از میزان ودیعه و اجاره‌ خانه‌ها گله می‌کنند. اغلب این مستاجران معتقد هستند هزینه‌ای که برای اجاره کردن یک واحد مسکونی پرداخت می‌کنند بسیار بیشتر از آنچه است که باید باشد و بار این روند هر ساله بر دوش ما سنگین‌تر می‌شود.

به گفته این متقضایان زمانی که توانایی اجاره خانه مطلوب وجود نداشته باشد، متقاضیان یا به واحدهایی مسکونی کوچک‌تر با متراژهای 30، 40 و یا 50 متری روی می‌آورند و یا به حومه‌ شهر رفته که این خود هزینه‌های دیگری را برای مستاجران در پی دارد.

بر همین اساس بنگاه‌داران شهر تهران از افزایش تقاضا خانه‌های کوچک با متراژهای زیر 50 متر در نقاط ارزان‌تر شهر خبر می‌دهند.

مالکان نیز در این میان به هیچ روی حاضر به کاهش قیمت‌های رهن و اجاره خانه نبوده و به همین دلیل است که واحدهای بسیاری در شمال شهر تهران خالی از سکنه هستند زیرا نه توان خرید این خانه‌ها وجود دارد و نه توان اجاره آن‌ها.

به گزارش ایسنا، پیش از این مدیرکل مسکن و شهرسازی استان تهران از اجرای طرح‌های جدید تعزیراتی برای کنترل و تعدیل بازار مسکن سخن گفته بود و در پی آن نیز وزیر راه و شهرسازی اعلام کرد که با اجرای طرح‌های تعزیراتی جدید به بحث اجاره‌بها ورود پیدا کرده و با شدت بیشتری با فرصت طلبانی که آب را گل‌آلود می‌کنند برخورد می‌شود.

حال این سوال پیش می آید که در کنار افزایش ناتوانی‌ها از پرداخت اجاره‌بها، اجرای طرح‌های تعزیراتی تا چه حد مشکل عمومی سطح جامعه را برطرف می‌کند؟!

در این باره می‌توان گفت که اجرای طرح‌های ضربتی در کنترل اجاره‌بها آن هم در فصل نقل و انتقالات چندان جوابگو نیست و هر سیاست‌گذاری در بازار مسکن باید به صورت برنامه‌های بلندمدت و میان مدت رخ دهد.

بر این اساس هادی کوزه‌چی ـ تحلیل که بازار مسکن ـ با بیان این که قیمت مسکن طی 12 سال گذشته حدود 1800 درصد افزایش داشته است، گفت: این در حالی است که تورم عمومی هیچ ارتباطی با تورم در بازار مسکن ندارد و افزایش اجاره‌بها در هر سال تابعی از تورم در بازار مسکن است.

به گزارش ایسنا، اجرای طرح‌های تعزیراتی از آنجایی نمی‌تواند کمکی به بازار اجاره‌بها کند که مستقیما این موضوع وابسته به عرضه و تقاضای مسکن است و زمانی که قیمت مسکن آن قدر بالا است که متقاضیان توانایی خرید یک خانه را نداشته باشند به ملک‌های استجاری روی می آورند.

ولی موضوع این است که در حال حاضر که شاهد کاهش توانایی‌ها از اجاره یک ملک هستیم متقاضیان باید به چه سرپناهی با چه ویژگی‌هایی روی آورند؟