نماینده دادستان در ادامه کیفرخواست صادره از سوی دادسرای عمومی و انقلاب تهران برای «ع.ج» یکی از معاونان شعبه مرکزی بانک ملی را مورد اشاره قرار داد و گفت: این فرد به دریافت رشوه به مبلغ 70 میلیون تومان از «د.س» است که بر اساس مستندات موجود این اتهام محرز است و از باب تکمیل مجازات درخواست اعمال ماده 19 قانون مجازات برای متهم مستدعی است.

قاضی سیامک مدیر خراسانی اتهام مذکور را به متهم تفهیم کرد و گفت: آیا اتهام مذکور را قبول دارید؟

متهم در پاسخ با تاکید بر این که اتهام را قبول ندارم، گفت:‌در طول فعالیتم هیچ‌گاه وجهی را نه تنها بابت رشوه بلکه عیدی از سوی «د.س» یا نماینده‌ی وی دریافت نکرده‌ام.

ع.ج، تصریح کرد: با 25 سال سابقه‌ی کاری وارد شعبه‌ی مرکزی بانک ملی شدم. در شعبه مرکزی روش گزینش بسیار خاص است و تمام سوابق معاونین در این امر مورد بررسی قرار می‌گیرند.

متهم گفت: با توجه به این که اتاق من نزدیک درب مرکزی بود امور دیگران نیز زیر نظر من انجام می‌شد. دلیلی وجود ندارد که من برای این فرد کار کنم. وی مانند بقیه مشتری بانک بود اما حساب فعالی داشت حضور وی در شعبه شاید 4 – 5 دفعه بیشتر نبوده باشد و مدت آن نیز 5-6 دقیقه بود من چطور می‌توانستم در ظرف 5-6 دقیقه با «د.س» ارتباط برقرار کنم، به طوری که بعدها در دفترش رفت و آمد داشته باشم. من حتی نمی‌دانم دفتر وی کجاست.

وی یادآور شد: در زمانی که بانک مجبور بود تراول چک صادر کند، آقای «د.س» یکی از مشتریان خوب شعبه بود. گردش مالی خوبی نیز داشت. خزانه‌ی شعبه مرکزی بسیار کامل بود و از تمام تهران برای گرفتن پول نزد ما می‌آمدند. شعبه مرکزی دارای 5 معاون و 24 دایره است. یکی از وظایف ما در بانک مشتری مداری بود. من چطور می‌توانستم جواب مشتری که در شعبه حضور می‌یابد را ندهم.

ع.ج تصریح کرد: گردش مالی سال 86 آقای «د.س» 900 میلیارد بود و به علت حساب فعال و در جهت مشتری مداری سعی ما بر این بود که اقدامات وی در بانک به راحتی انجام شود. من اکنون مانده‌ام که چطور این مساله اتفاق افتاده است. من خواهشم این است که بگویید من چه کاری برای وی انجام دادم که به من 70 میلیون رشوه بدهد.

متهم در شرایطی که بسیار منقلب شده بود با صدای بلند گفت: رئیس دادگاه! این تهمت بسیار سنگین است. دخترم دانشجو است و اکنون افسردگی گرفته است. آیا من 32 سال کار کردم تا الگویی برای رشوه گرفتن شوم.

قاضی از متهم خواست: احساسات خود را کنترل کند.

متهم مذکور در ادامه دفاعیات خود گفت: من در ارزیابی، مصوبه، معاملات و سایر امور بانکی دخالتی نداشتم تا برای آقای «د.س» اموری را انجام دهم. از کارمندان بانک سوال کنید اگر من در طول 32 سال فعالیت به جز قرآن کریم و دیوان حافظ چیز دیگری دریافت کرده باشم هر کاری که بگویید انجام می‌دهم.

متهم اظهار کرد: هیچ رشوه، عیدی، یا پاداشی از آ‌قای «د.س» دریافت نکرده‌ام. وظیفه‌ی ما این بوده که در بانک به همه احترام بگذاریم و شعبه مرکزی، شعبه‌ی ویژه‌ای است که اکثر شرکت‌ها و کارخانجات بزرگ به آنجا رفت و آمد داشتند.

بر اساس این گزارش، در ادامه محمد حسن تیموری وکیل مدافع متهم در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از موکلش با تاکید بر این که موکلم کاملا بی‌گناه است، گفت: من در دفاع از موکل خود به اصل برائت استناد می‌کنم.

وی افزود: در کیفرخواست صادره به گزارش حفاظت اطالاعات قوه قضاییه، سازمان بازرسی کل کشور و اظهارات آقای «د.س» استناد شده است، گزارشی که مستند کیفرخواست قرار گرفته دلیل قاطعی است برای این که موکل وجهی را اخذ کرده باشد نیست.

تیموری تصریح کرد:‌ رشوه عملی پنهانی بین راشی و مرتشی است، اگر موکل پنهانی وجهی را گرفته بود نیازی نبود که برای تبدیل تراول چک آن را در اختیار کارمند خود قرار دهد. برهمگان روشن است که از سال 84 طی دو سه سال نقدینگی در بانک‌ها کم بود برای جبران این کمبود تراول چک صادر شد. با توجه به جایگاه موکل که معاون ریالی شعبه بود از وی درخواست می‌کردند که این تراول چک‌ها را تبدیل کند. این اقدام برای مشتریانی که حساب بانکی فعال داشتند انجام می‌شد و خوشبختانه هیچ مراوده مالی میان موکلم با آقای «د.س» وجود نداشته است.