براساس سیاست‌های وزارت صنعت، شرکت‌های خودروسازی باید درهمکاری‌های بین المللی خود دو شرط اصلی داخلی‌سازی 40درصد و صادرات 30درصدی را رعایت و سپس اقدام به تنظیم قرارداد جدید کنند؛ تا مشکلات گذشته همکاری با شرکای بین المللی و عدم اجرای تعهدات ازسوی آنها تکرار نشود.

مطابق همین شروط هم ایران خودرو قرارداد جدیدی را با شریک قدیمی فرانسوی خود تنظیم کرد به نحوی که شریک فرانسوی متعهد شد ضمن سرمایه گذاری مستقیم درکشوراقدام به تولید محصولات جدید با افزایش ساخت داخل کند.

با اجرای مقدمات این همکاری بنا براعلام مدیرعامل شرکت مشترک ایران خودرو و پژو قرار شد اولین محصول به نام 2008 با 20 درصد ساخت داخل اسفند ماه امسال تولید و درسال 96 به عمق ساخت داخل 40 درصدی برسد. این در حالی است که براساس سیاست‌های وزارت صنعت باید در گام نخست تولید محصول مشترک با 40 درصد عمق ساخت داخل اجرایی شود.

صالحی نیا درهمین ارتباط می‌گوید: در ابتدای تولید ممکن است خودروساز با همزمانی تأمین قطعات و اطمینان از تولید روبه رو شده و تولید مشترک خود را با 20 درصد ساخت داخل انجام دهد که این موضوع تخلفی از سیاست‌های وزارت صنعت به شمار نمی‌آید‎.

وی با بیان اینکه ظرف ٦ماه آینده به برنامه‌های خود در خصوص افزایش ساخت داخل تولیدات مشترک دست پیدا خواهیم کرد، افزود: اگر همین تولیدات مشترک با 20 درصد هم شروع نمی‌شد عده‌ای گله می‌کردند که با وجود تنظیم قرارداد هنوز خبری از اجرای آن نیست‎.

معاون صنایع وزارت صنعت در پاسخ به این پرسش که آیا خودروسازان در میزان ساخت داخل محصولات مشترک توافق جدیدی با وزارت صنعت برای آغاز تولید 20 درصد داشته‌اند یا خیر، افزود:‎ نه، توافق جدیدی نداشته‌ایم و خودروسازان براساس همان سیاست‌های کلی که وزارت صنعت به آنها ابلاغ کرده تولیدات مشترک را انجام می‌دهند.

علاوه براظهارات معاون وزیر صنعت اخیراً قناتی مدیرکل صنایع خودرو و نیرو محرکه وزارت صنعت هم گفته که در زمان شروع همکاری‌های بین المللی، قطعه سازان آمادگی داخلی سازی 40 درصدی خودروهای تولید مشترک را نداشتند، بنابراین خودروسازان مجوز گرفتند و کار را با 20 درصد ساخت داخل شروع کردند.

با توجه به صحبت‌های این مقام مسئول هنوز قطعه سازان کشور آمادگی لازم برای تولید قطعات محصولات جدید پژو را ندارند و ناچاراً برای از دست ندادن زمان؛ تولید محصولات مشترک با 20 درصد ساخت داخل انجام می‌شود.

درحال حاضر هم تعداد قطعه‌سازان داخلی که مورد تایید شرکت پژو هستند محدود بوده و همین موضوع باعث می‌شود تا روند افزایش ساخت داخل قطعات محصولات جدید پژو در ایران با کندی همراه شود.

اما سوال اینجاست آیا قطعه سازان با توجه به مشکلات متعدد خود در کمبود نقدینگی و ماشین آلات کهنه به مرور می‌توانند قطعات محصولات مشترک را تولید و عمق ساخت داخل را افزایش دهند یا خیر ؟ آیا هدف ساخت داخل 40 تا 80 درصدی با توجه به وضعیت فعلی قطعه سازان کشوراجرایی خواهد شد یا باز تأمین کننده‌های خارجی حضور پررنگی در بازار محصولات جدید خواهند داشت؟

به اعتقاد کارشناسان صنعت قطعه در سال‌های تحریم با مشکلات متعددی روبه رو بود و همین امر باعث شد تا نتوانند به توسعه محصول متمرکز شوند و فقط برای گردش فعالیت تولیدی خود اقدام به تولید برای شرکت‌های خودروساز می‌کردند.

اما امروز باید قطعاتی در سطح بین المللی تولید کنند تا بتوانند ضمن معرفی توانمندی خود حضور پررنگی در بازارهای بین المللی داشته باشند. تحقق این موضوعات برنامه‌ای جدی از سوی مسئولین برای توسعه این صنعت را می‌طلبد.