این فهرست که 21 نوامبر 2016 منتشر شده با همکاری کمیته نظارت بانکی بازل تهیه شده است و عملا تا پایان سال 2017 ملاک عمل قرار خواهد گرفت. مقایسه این فهرست با فهرست سال گذشته نشان می‌دهد که همان 30 بانک و موسسه مالی که در سال 2016 جزو موسسات دارای اهمیت سیستمی بودند، هنوز هم دارای اهمیت سیستمی هستند.

مفهوم بانک‌ها و موسسات اعتباری دارای اهمیت سیستمی چیست؟ یکی از مسائلی که بعد از بحران مالی 2009 -2007 در حوزه مقررات‌گذاری و نظارت بانکی به آن توجه شد این بود که اعمال استانداردهای واحد و یکسان بر همه بانک‌ها و موسسات اعتباری اقدامی نادرست است. بانک‌ها و موسسات اعتباری از جهت اهمیتی که دارند و مخاطرات بالقوه‌ای که می‌توانند برای نظام مالی کشورها (حتی نظام مالی بین‌المللی) ایجاد کنند تفاوت دارند و برخی از بانک‌ها این قابلیت را دارند که اگر دچار مشکل شوند، کل نظام مالی کشور (کشورهای متعدد) را دچار بحران کنند. از این‌رو، تدوین‌کنندگان مقررات و ناظران، باید بین بانک‌هایی که اهمیت سیستمی دارند و آنهایی که اهمیت سیستمی ندارند تفاوت قائل شوند و برای بانک‌های دسته نخست، مقررات سختگیرانه‌تری اعمال کنند.

در سطح بین‌المللی نیز هیات ثبات بین‌المللی و کمیته نظارت بانکی بازل این وظیفه را بر عهده گرفتند که بانک‌هایی که اهمیت سیستمی جهانی دارند را مشخص کنند. الزاماتی که بانک‌های مزبور باید رعایت‌ کنند شامل الزامات سرمایه بیشتر، ظرفیت جذب زیان بیشتر یا ( Total Loss Absorbing Capacity TLAC) و برنامه‌ریزی از قبل برای حل و فصل مشکلات احتمالی است که برای بانک پیش خواهد آمد. به عبارت دیگر، این بانک‌ها باید برنامه‌هایی از قبل آماده کرده باشند تا در مواقع بحران و زیان‌های احتمالی یا نوسانات جدی بازار، بتوانند واکنش‌های مناسبی نشان دهند. کمیته بانکی بازل در سال‌های 2013 معیارها و روش‌شناسی تعیین بانک‌ها به‌عنوان بانک‌های دارای اهمیت سیستمی در سطح جهانی را منتشر کرده است و اکنون، فهرست زیر که تا نوامبر سال 2017 ملاک عمل خواهد بود، منتشر شده است.