مزرعه او در روستای نخل ابراهیم از توابع شهرستان میناب در استان هرمزگان است. پیش از آنکه وارد حوزه پرورش میگو شود نیز، کار تولیدی می‌کرده و به باغداری مشغول بوده است. درویشی در مزرعه اش سالانه بین 30 تا 50 تن میگو پرورش می‌دهد و هر کیلو را به خریداران عمده بین 10 تا 14هزار تومان می فروشد.او در چند نوبت و مجموعا با حمایت بسیج سازندگی 120 میلیون وام گرفته، اما هر چه تلاش کرده موفق نشده از وزارت جهاد و یا دیگر ارگان‌های دولتی وامی بگیرد. توجیه وزارت جهاد کشاورزی این بوده که مزرعه آقای درویشی مساحت کافی را ندارد که وام به او تعلق گیرد. اما وی می گوید: اداره شیلات چندین مرتبه سرکشی کرد و بررسی‌های دقیق انجام داد و تایید کرد که مزرعه من برای پرورش میگو توجیه اقتصادی دارد.

درویشی درباره فرآیند تولید و پرورش میگو می گوید: ابتدا استخرهای پرورش میگو که یک هکتاری یا یک و نیم هکتاری هستند را در ماه فروردین یا اسفند شخم می‌زنیم تا لجن و گل و لای آن گاز تولید نکند و باعث مرگ میگوها نشود. مرحله بعد آهک‌پاشی و مرحله آخر آبگیری استخرهاست. سپس ورود لارو که همان بچه میگو است به استخرها صورت می گیرد. لارو را از سالن‌های تکثیر که در شهرستان میناب است خریداری می‌کنیم و با رعایت اصول حمل و نقل به مزرعه انتقال می‌دهیم و بعد از هم دما کردن آب لارو با آب استخرها مرحله رها سازی را انجام می‌دهیم. او می افزاید: مرحله بعد غذادهی استخرهاست. غذای میگوها را با پودر ماهی، آرد، سویا و پودر گوشت بوسیله دستگاه پلت زن درست می‌کنیم و به آن‌ها می‌دهیم. این مراحل را به مدت 6 ماه ادامه می‌دهیم و با توجه به رشد میگوها غذای آنان را نیز اضافه می‌کنیم که در یک استخر یک هکتاری به 120 کیلو در روز می‌رسد و در طی روند تولید نکاتی شامل تنظیم آب استخر، شوری آب، دمای آب و ... را چک می‌کنیم. در استخرهای پرورشی دستگاه‌های هواده نیز جهت تولید اکسیژن برای رشد بیشتر نصب می‌کنیم و میگو را به 24 گرم که 40 تا50 اش دانه یک کیلو می‌شود می رسانیم. از هر هکتاری دو و نیم تا سه تن میگو برداشت می کنیم. احمد درویشی علاوه بر سود 80 میلیونی که سالانه کسب می‌کند، شش نفر دیگر را هم در مزرعه خود شاغل کرده است.

او علت اینکه بین کارهای تولیدی، پرورش میگو را انتخاب کرده، اینگونه عنوان می کند: یکی از مزیت‌های پرورش میگو در استان هرمزگان این است که کل چرخه تولید و پرورش میگو در این استان موجود است و هزینه را به حداقل کاهش می‌دهد. مثلا برای تامین غذای میگو احتیاج نیست به دیگر استان‌ها مراجعه کنیم و همچنین هزینه تولید و نگهداری نیز حداقل ممکن است. 90 درصد محصول تولیدی مزرعه احمد درویشی صادر می‌شود. بیشتر صادارات هم به کشورهای امارات، چین، تایلند، کره، فرانسه، ژاپن و روسیه است. او همچنین به خاطر تولید انبوه ارزش افزوده با سرمایه اندک در استان خود، شاخص شده و بارها مورد تقدیر قرار گرفته است. او در صدد این است که واحد بسته‌بندی میگو را هم به مزرعه خود اضافه کند، اما هنوز این اتفاق رخ نداده و بسته بندی میگوهایش در سردخانه‌ای نزدیک مزرعه، صورت می‌گیرد.

درویشی در پایان گفت‌وگو به جوان‌های هم سن و سال خود می‌گوید که ظرفیت شغل‌های اداری در کشور پر شده و حتی در شهر و استان او جوان‌های زیادی را می‌شناسد که با فوق لیسانس دنبال کار می‌گردند و حتی برای کارگری التماس می‌کنند. او می‌گوید که هر جوانی در شهر و استان خود کمی جست و جو کند، کارهای تولیدی زیادی را می‌تواند پیدا کند که حتما بازار بکر و سودآوری سرشاری دارند.