بر این اساس، تبصره (۲) ماده ۸۲ آیین‌نامه اجرایی قانون امور گمرکی به این شرح اعلام شده است: "در مورد کالاهای کشاورزی مشمول قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط به بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی، مهلت صادرات محصولات به دست آمده (از واردات موقت این کالاها) از تاریخ صدور سند ترخیص شش ماه بوده و حداکثر برای شش ماه دیگر به تشخیص کارگروه موضوع این ماده قابل تمدید است."

به این ترتیب در صورتی که کالاهای اعلام شده شامل گندم، شکر خام، شکر سفید، شیر خشک، برنج، جو، رب گوجه فرنگی، عسل و انواع میوه‌های تازه و خشک و زیتون تازه به صورت ورود موقت به کشور وارد شوند، ظرف مدت یک سال از تاریخ صدور سند ترخیص فرصت دارند که به صورت محصولات تولید شده از آن‌ها صادر شوند.

از سوی دیگر تبصره (۲) ماده ۸۷ این آیین‌نامه نیز به این شرح اعلام شده است: "درخصوص آن‌دسته از کالاهای کشاورزی مشمول قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط به بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی که (در مورد آن‌ها) تفاوت قیمت داخلی و خارجی وجود دارد یا مشمول ممنوعیت یا محدودیت شده است، در صورت عدم ایفای تعهد در مهلت مقرر، تبدیل به واردات قطعی با رعایت این آیین‌نامه منوط به پرداخت سود بازرگانی مشخص‌شده و با رعایت بندهای (الف)، (ب) و (ج) ذیل آن خواهد بود.

الف- واردکنندگانی که ۷۰ درصد وزن محموله وارداتی را صادر کرده‌اند، در صورت درخواست تبدیل باقی‌مانده به ورود قطعی مشمول ۷۰ درصد سود بازرگانی ماخذ تعرفه‌های مشخص شده می‌شوند.

ب- در صورت برقراری هر نوع مابه‌التفاوت یا عوارض توسط مراجع قانونی برای واردات قطعی اقلام مشخص‌شده، هنگام تبدیل به قطعی شدن پروانه ورود موقت آن اقلام علاوه بر پرداخت سود بازرگانی تعیین شده مشمول پرداخت مابه‌التفاوت یا عوارض مربوط نیز خواهد شد.

ج- وزارت جهاد کشاورزی تا پایان هر سال سود بازرگانی کالاهای اقلام مذکور را جهت تبدیل پروانه ورود موقت به قطعی پیشنهاد می‌دهد و پس از طی مراحل تصویب قانونی مراتب به سازمان توسعه تجارت و گمرک ایران جهت اقدام ابلاغ خواهد شد.

سود بازرگانی در نظر گرفته شده برای تبدیل به ورود قطعی هر یک از محصولات مذکور، به شرح زیر است: