بر این اساس، هنگ کنگ برای هفتمین سال متوالی به‌عنوان گران‌ترین بازار مسکن در بین 406 منطقه عمده شهری جهان معرفی شده و رتبه اول را به خود اختصاص داده است.

آمارهای این بررسی نشان می‌دهد که میانگین قیمت مسکن در هنگ‌کنگ در سال گذشته 18/1 برابر میانگین درآمد خانوارها پیش از کسر مالیات بود. گرچه این آمار بهبود اندکی را نسبت به آمار 19‌ برابری سال گذشته نشان می‌دهد، اما در این گزارش آمده است که اگر قیمت مسکن بیش از 5/1 برابر میانگین درآمد خانوارها پس از کسر مالیات باشد، آن منطقه در زمره مناطق «به‌شدت گران» دسته‌بندی خواهد شد.

در این گزارش آمده است که آمار هنگ‌کنگ نشان دهنده «کاهش شدید استطاعت خانوارها برای خرید مسکن» است. در سال 2010 قیمت مسکن هنگ‌کنگ 11/4 برابر میانگین درآمد خانوارها پیش از کسر مالیات بود و این نشان می‌دهد که وضعیت گرانی بخش مسکن هنگ‌کنگ از آن زمان تاکنون به‌شدت وخیم‌تر شده است.

به‌رغم اصلاح نظام مالیات‌ها و تخصیص وام‌ها، کمبود خانه‌های ارزان در هنگ‌کنگ به دردسر دائمی لئونگ چونگ یینگ، رئیس اجرایی هنگ‌کنگ تبدیل شده است. قیمت خانه‌های دوم افراد که معمولا برای تعطیلات و تفریح از آنها استفاده می‌شود و حدود 70 درصد حجم معاملات را به خود اختصاص داده‌اند، از زمان به‌قدرت رسیدن لئونگ چونگ یینگ در سال 2012 تا کنون 40 درصد افزایش یافته و این افزایش تنها در سال گذشته میلادی به 7/7 درصد رسیده است.

هم‌اکنون قیمت این املاک تنها 2/6 درصد کمتر از بالاترین رکورد خود در سپتامبر 2015 هستند. بر اساس این رتبه‌بندی، شهر سیدنی استرالیا در جایگاه دومین شهر دارای مسکن گران جهان با معیار مقایسه قیمت مسکن با سطح درآمد خانوارها قرار گرفته است. بر این اساس، قیمت مسکن در این شهر 12/2 برابر میانگین درآمد خانوارها پیش از کسر مالیات است. در این رتبه‌بندی ونکوور کانادا نیز در رتبه سوم و اوکلند نیوزیلند در رتبه چهارم جای گرفته است.