رضی میری، با اشاره به اموال تجار فرش ایرانی که بیش از ۱۰ سال است در خاک آمریکا باقی مانده است، گفت: آمریکا بر اساس قانون اوپک نه تنها اجازه واردات بلکه اجازه صادرات فرش ایرانی از خاک آن کشور را نمی دهد و عملا هر تاجری که فرش‌های خود را برای نمایشگاه به آنجا برده یا فرش‌هایی را در بازار آن کشور داشته است، نه تنها نمی‌تواند آن را به دیگر کشورها بفروشد، بلکه توان برگرداندن آن به ایران را نیز ندارد و این موضوع مهمی بود که در جلسه روز گذشته اتاق بازرگانی با وزیر امور خارجه ایران در میان گذاشته شد.

وی با اشاره به تاثیر برجام بر صادرات فرش دستباف ایرانی گفت: در خصوص تحریم هایی که بر فضای اقتصادی ایران حاکم بود، تا پیش از این هیچ کشوری به جز آمریکا ممانعتی برای واردات فرش دستباف ایرانی نداشت اما عمده مشکلی که در خصوص تجارت فرش وجود داشت، بسته بودن مبادی بانکی بود که البته نقش عمده ای از آن هنوز هم وجود دارد.

عضو هیات مدیره اتحادیه صادرکنندگان فرش دستباف در ادامه با بیان اینکه بسته بودن کانال‌های بانکی بر روی تجار ایرانی، موضوع صادرات را دشوار کرده است، عنوان کرد: نه تنها فرش بلکه اکثر محصولات صادراتی ایران هنوز هم با مشکل بسته بودن کانال‌های بانکی رنج می برد اما می‌توان گفت که در حال حاضر تا حدودی کشورهای اروپایی گشایش هایی را در حوزه بانکی خود به وجود آورده اند اما آمریکا همچنان تمام راه‌های مالی خود را به روی ایران بسته است و این امر باعث شده تا بخشی حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد بازار فرش دستی ایران که مستقیم به آمریکا می‌رفت، از دست برود.

افت صادرات فرش مربوط به سال‌های اخیر نیست

وی با بیان اینکه افت صادرات فرش دستباف مربوط به پنج - شش سال اخیر نیست، گفت: افتی که ما در حوزه صادرات فرش دستباف ایرانی تجربه می‌کنیم به بیش از سه دهه گذشته بر می گردد که از آن زمان به شکل مستمر شاهد کاهش ارقام صادراتی بودیم.

میری افزود: زمانی بین سال‌های 1362 تا 1367 رقمی معادل یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان صادرات فرش دستباف را تجربه کردیم در حالی که بر اساس آخرین آمار در ۱۰ ماهه امسال رقم صادرات فرش دستباف ایرانی به زیر ۳۰۰ میلیون تومان رسیده است که به نظر نمی‌رسد تا پایان سال از مرز ۳۰۰ میلیون تومان عبور کند.

وی در تشریح دلایل این افت شدید صادرات فرش دستباف تصریح کرد: بخشی از مشکلاتی که برای صادرات فرش دستباف وجود دارد به مشکلات داخلی و بحران‌های سیاسی پس از انقلاب و البته بی‌توجهی سیاستگذاران اقتصادی و مسئولین کشوری به موضوع فرش دستباف به عنوان یک صنعت سنتی ارزآور بر می‌گردد که باعث شده با یک افت دنباله دار مواجه باشیم و بخشی دیگر نیز مولود تنش‌های سیاسی خارجی و مسائلی همچون تحریم‌های اقتصادی بود که حدود هشت سال به طول انجامید.

در حالی که انتظار می‌رفت بعد از حصول برجام صادرات فرش دستی ایرانی رونق بگیرد، این کارشناس فرش دستباف گفت: نه تنها دسترسی به بازاری مانند آمریکا که بین ۲۵ تا ۳۰ درصد بازار ایران را تشکیل می‌داد، وجود ندارد بلکه در مجموع صادرات فرش دستباف حال و روز خوشی را تجربه نمی‌کند.

میری در ادامه کشور چین را چندان رقیب جدی برای فرش دستباف ایرانی ندانست و در مقابل کشورهایی چون پاکستان، هند، ترکیه و نپال رقبای جدی در بازار هستند که آنها هم عملا درست از زمانی که ایران در بازار جهان افول کرد توانستند جای پای خود را باز کنند.