به گفته علی اصغر روح الامین - دانش‌آموخته مهندسی معدن، حمایت دولت از معادن کشور از یکسو، موجب تشویق ورود سرمایه‌گذاران بخش خصوصی شده و از سوی دیگر انتقال منابع به مناطق جغرافیایی که فاقد امکانات زیربنایی و زیرساخت است، باعث بهبود سطح رفاه جامعه در مناطق محروم و حمایت از مردم می‌شود. ایجاد زیرساخت‌های لازم از جمله تسهیل در حمل‌ونقل و جابه‌جایی محصولات تولیدی صنایع معدنی همچنین بهره‌گیری از دانش فنی و فناوری مدرن و روز دنیا همچنین بکارگیری نیروهای متخصص بومی در بیشتر صنایع کشور به‌ویژه صنایع معدنی کشور موجب پیشرفت آن می‌شود.

پس ایجاد زیربناهای لازم در مناطق معدنی نقطه شروع تولیدات معدنی و صنایع معدنی بوده و در این زمینه باید اعتبارات مناسبی از محل منابع عمومی دولت و منابع داخلی تامین کرد. همچنین به‌منظور توسعه پایدار بخش معدن برای تامین تمام یا قسمتی از خسارت احتمالی ناشی از کشف نشدن مواد معدنی، جلوگیری از توقف بهره‌برداری، کانه‌آرایی و فرآوری مواد معدنی و کاهش ریسک غیراقتصادی شدن طرح‌های مواد معدنی، صندوق بیمه سرمایه‌گذاری فعالیت‌های معدنی ایران از طریق صدور بیمه‌نامه اعتباری و پوشش‌های بیمه‌ای معدنی، منابع مالی مورد نیاز سرمایه‌گذاران بخش معدن را تضمین می‌کند. از طرفی به‌منظور بالا بردن توان مالی این صندوق، می‌توان اقدامات قانونی به عمل آورد تا سرمایه صندوق یاد شده افزایش یابد. در این میان کارآفرینی در بخش معدن به عنوان یکی از راهکارهایی است که برای این حوزه می‌توان در نظر گرفت. اما به دلیل اینکه واژه کارآفرینی که ترجمه‌ای از کلمه «Enterpreneurship» است، موجب شده معنی ایجاد کار یا اشتغالزایی از این واژه برداشت شود.

در حالیکه کارآفرینی دارای مفهومی وسیع‌تر و با ارزش‌تر از اشتغالزایی است. این برداشت ناصحیح از این مفهوم و همچنین تورم نیروی‌انسانی بیکار در جامعه (به‌ویژه بین دانش‌آموختگان دانشگاهی)، موجب شده بسیاری از سیاست‌هایی که برای توسعه آن اتخاذ شده و نیز در بخشنامه‌ها و سخنرانی‌های مسئولان در این‌باره، فقط جنبه اشتغالزایی برای آن در نظر گرفته شود. در حالیکه کارآفرینی دارای پیامدهای مثبت و مهم دیگری مانند بارور شدن خلاقیت‌ها، ترغیب به نوآوری و توسعه آن، افزایش اعتماد به نفس، ایجاد و توسعه فناوری، تولید ثروت در جامعه و افزایش رفاه عمومی است. حال در صورتی‌که فقط به جنبه اشتغالزایی آن توجه شود، از سایر پیامدهای آن بی‌بهره خواهیم ماند. آنچه در شرایط سخت کنونی ضرورت آن در جامعه بیش از پیش احساس می‌شود، پرداختن به این مقوله اساسی، یعنی کارآفرینی است زیرا به طور مسلم کارآفرینان باتوجه به هیات ممتاز و برجسته خود قادر هستند در چنین شرایطی منابع لازم برای ایجاد رشد و توسعه در زمینه‌های تولید و منابع انسانی فراهم کرده، تا در کنار آن اشتغال و کسب و کار جدید ایجاد شود و با نوآوری صنعتی بر توسعه دامنه محصولات و خدمات بیفزایند. پژوهش‌ها نشان داده بین رشد اقتصادی و تعداد کارآفرینان در یک کشور همبستگی مثبت وجود دارد.

زیرا کشوری که دارای تعداد زیادی کارآفرین باشد از محرک‌های تجاری و اقتصادی قوی‌تری برخوردار است. ۲عامل ظرفیت بالای معادن و آمار بالای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی ضرورت ایجاد می‌کند که بخش معدن با عرصه‌های کارآفرینی ترکیب شود و ضمن تولید ثروت زمینه پیشرفت این صنعت را آماده کنیم. با در نظر گرفتن این نکته که فکر خلاق در معدنکاری از اصول اولیه گسترش کارآفرینی در کشور، می‌توان به بخشی از زمینه‌های قابل پژوهش درباره صنایع معدنی پرداخت که از جمله امکان تولید مواد منفجره با تنوع بالا برای مصارف مختلف، استفاده از متاکائولن در صنعت سیمان به عنوان پوزولان، لیچینگ اولیه تالک در مقیاس کارگاهی برای مصارف بهداشتی، تولید موادناریه، عایق‌های معدنی، تولید نسوزهای ویژه معدنی، هنر و معدنکاری، سنگ‌ها و کانی‌های قیمتی، مواد معدنی مصنوعی، تولید مواد معدنی سبک، تولید نانو پودرها، تولید ارزان مواد اولیه معدنی نانو، کامپوزیت‌های معدنی، باطله‌های معادن و کاربردها آن، استفاده از معادن متروکه و ژئوتوریسم، استحصال مواد نادر، اکتشاف مواد معدنی جدید، پرعیارسازی هوشمند مواد معدنی، عرضه تولیدات جدید سنگ ساختمانی و... می‌توان اشاره کرد. فعالیت‌های جدید کارآفرینانه یا آغاز دوباره یک کسب و کار (حتی پس از انتقال یک واحد اقتصادی به مالک جدید) به افزایش بهره‌وری کمک قابل‌توجهی می‌کند. این فعالیت‌ها فشار را برای افزایش رقابت افزایش می‌دهد و همچنین واحدهای دیگر را وادار می‌کنند که یا کارآیی خود را افزایش دهند یا دست به ابداع بزنند. افزایش بهره‌وری و ابداع در واحدهای شغلی چه در سازمان‌ها، تولیدات، خدمات یا بازار توان رقابت یک اقتصاد به طور کلان را افزایش می‌دهد. این فرآیند به مصرف‌کنندگان امکان بهره‌گیری زیاد با قدرت انتخاب بالا و قیمت‌های پایین را می‌دهد.