برای مثال میانگین سرانه مصرف فولاد در کشورهای اروپایی به‌طور میانگین بالای ۳۰۰ کیلوگرم و بیش از آن نیز اعلام شده است، در حالی‌که این سرانه در کشورهایی که به اصطلاح توسعه‌نیافته هستند، با میانگین زیر ۱۰۰کیلوگرم اعلام می‌شود.

همچنین این آمار برای کشورهای در حال توسعه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم و برای کشورهای توسعه‌یافته بالای ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم نیز اعلام شده است. البته میانگین این سرانه برای برخی کشورهای صنعتی به حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم نیز می‌رسد.

برای مثال کشور هند با جمعیت یک میلیاردی خود سرانه مصرفی زیر ۵۰ کیلوگرم دارد که در این شاخص جزو کشورهای توسعه‌نیافته قرار می‌گیرد.

در ایران نیز با توجه به روند و رشد اقتصادی و رونق این میزان مصرف سالانه بین ۲۳۰ تا ۲۶۰ کیلوگرم متغیر اعلام می‌شود. البته در افق چشم‌انداز کشور در سال ۱۴۰۴ که جمعیتی معادل ۹۰ تا ۱۰۰میلیون نفر را برای آن پیش‌بینی کرده‌اند، میزان مصرف سرانه ۵۰۰ کیلوگرم زمانی محقق خواهد شد که بتوانیم رشد اقتصادی کشور را به ۸ درصد برسانیم.

به عبارت دیگر در رشد اقتصادی ۸ درصدی به‌طور یقین صنایع رشد خواهند کرد، چراکه مصرف فولاد در بخش‌های مختلف چون ساخت‌وساز، پروژه‌های عمرانی و بخش‌هایی چون خودروسازی و تمامی صنایع پایین‌دستی فولاد آن رخ می‌دهد و با رونق آن می‌تواند گویای این مطلب باشد که ساخت و تولید روی غلتک رونق قرار گرفته و به تبع مصرف فولاد نیز افزایش خواهد یافت که در بلندمدت این شاخص گویای توسعه‌یافتگی به‌شمار می‌رود.

از این‌رو در تولید فولاد اگر همت کنیم به‌طور یقین می‌توانیم به افق چشم‌انداز سال ۱۴۰۴ که به میزان ۵۵ میلیون تن تولید فولاد خام ترسیم شده است، برسیم اما برای رسیدن به سرانه مصرف ۵۰۰ کیلوگرمی سرانه فولاد که متوسط سرانه کشورهای توسعه یافته است، باید زیرساخت‌های لازم بیش از پیش مهیا شود تا رسیدن به چنین امر مهمی را محقق کند.