بخش ساختمان با توجه به ارتباط تنگاتنگی که با بخش‌های بالادستی خود (از قبیل فلزات اساسی، کانی‌های غیرفلزی ...) داشته و از سوی دیگر، به‌دلیل ارتباط با بخش‌های پایین‌دستی (خدما مستغلات) از نقش حائز اهمیتی در اقتصاد ایران برخوردار است.

گزارش‌ها از رشد ارزش‌افزوده بخش ساختمان طی دوره 1386 - 1394 نشان می‌دهد که در این دوره زمانی، فقط در سال‌های ابتدایی دوره (1386 و 1387) رشد این بخش ارقام مثبت و بالای 10 درصد را تجربه کرده و در بقیه سال‌ها رشد این بخش عمدتا منفی و در برخی سال‌ها مثبت با رقم بسیار پایین بوده است.

شواهد آماری نشان می‌دهد که بخش ساختمان در سال 1395 نیز وضعیتی مشابه سال‌های قبل داشته و از رشد منفی برخوردار خواهد بود. اولین شاهد آماری مربوط به رشد 9ماهه 1395 است که توسط بانک مرکزی و مرکز آمار ایران اعلام شده و حاکی از رشد به‌ترتیب 11- و 17/1- درصدی این بخش است. دیگر شواهد آماری نیز موید این موضوع است.

البته باید گفت هر چند پرداخت‌های عمرانی دولت در 3ماهه و 6ماهه 1395 نسبت به دوره مشابه سال قبل رشد اسمی مثبت داشته‌اند، اما با توجه به عملکرد 27/7 هزار میلیارد تومانی هزینه‌های عمرانی دولت در سال 1394 و برآورد مرکز پژوهش‌ها از تحقق 23/5 هزار میلیارد تومانی هزینه‌های عمرانی تا پایان سال 1395(تحقق 41 درصدی قانون)، انتظار می‌رود که رشد پرداخت‌های عمرانی دولت در سال 1395 نسبت به 1394 برابر با 15/2- درصد بوده و از این کانال اثر منفی بر رشد بخش ساختمان در سال  1395 داشته باشد.

از سوی دیگر، گزارش‌ها از وضعیت رشد برخی شاخص‌های مرتبط با بخش ساختمان نشان می‌دهد که در خصوص ساختمان‌های خصوصی، تعداد پروانه‌های ساختمانی صادرشده در کل مناطق شهری در سه ماهه اول و دوم سال 1395 به ترتیب از رشد 1/8 و 9/2 درصدی برخوردار بوده است. این در حالی است که این رشد در سال 1394 منفی 13/4 درصد بود.

با توجه به این مسایل و جدیدترین آمارهای دریافتی و مدنظر قرار دادن مواردی ازجمله سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ساختمان تا انتهای سال جاری، برآورد مرکز پژوهش‌های مجلس از رشد ارزش‌افزوده بخش ساختمان در انتهای سال 1395 حدود 15/8- درصد است که نسبت به برآورد قبلی رشد منفی بیشتری را نشان می‌دهد.