دلیل اصلی این روند را باید در رشد بهای شمش جست‌وجو کنیم؛ اگرچه شتاب رشد قیمت‌ها در بازار شمش نیز کاهش یافته، ولی هنوز هم افزایشی است. این در حالی است که بسیاری از فعالان برجسته بازار گویی هنوز فعالیت خود را به‌صورت تمام قد آغاز نکرده‌اند یعنی چهره غالب بازار را باید در هفته آینده جست‌وجو کرد، هرچند که تعطیلی روز گذشته نیز در کاهش فعالیت‌ها مؤثر بوده است. کاهش سرعت رشد قیمت ها، امیدواری به افزایش حجم فعالیت‌ها در روزهای پیش رو، خوش بینی به بهبود اوضاع و البته تثبیت قیمت در سطوح بالای فعلی می‌تواند نکته مثبتی برای این بازار محسوب شود، هرچند که همچون سال گذشته، باز هم تقاضاست که برای این بازار تعیین تکلیف خواهد کرد.

در برابر رشد فزاینده بهای میلگردهای نوردی که به بازار مقاطع نیز سرایت کرده؛ شاهد هستیم که بهای میلگرد ذوب آهن با روند منطقی تر نوسان می‌کند تا جایی که نه از رشد هیجانی قیمت‌ها در این بازار خبر هست و نه عرضه‌کنندگان اصلی با دامن زدن به این التهاب، خود را از سهم بازار آماده و در دسترس فعلی (با جهش قیمت در بازارهای رقیب) محروم می‌کنند که می‌تواند نکته مهمی در این بازار به شمار بیاید. در هر حال خبرها از محدود بودن تقاضای مؤثر حکایت دارد که نگرانی از بازگشت نرخ‌ها را گوشزد کرده، ولی بر سقوط مجدد نرخ نیز حکم نمی‌دهد. این موارد در کل و البته در صورت رفتار منطقی و هوشمندانه فعالان بازار می‌تواند به فاکتور حمایتی مهمی در این بازار بدل شده تا از یکسو از قیمت‌های بالای فعلی حمایت کرده و از سوی دیگر تقاضای مردد پیش رو را نیز به بازار وارد سازد.

با توجه به موارد فوق و با فرض از سر گرفته شدن فعالیت‌های تجاری در هفته آینده، در صورت تثبیت نرخ‌های فعلی و تلاش برای افزایش حجم فروش، هفته آینده بازار از پتانسیل‌های مطلوبی برای تقویت حجم معاملات برخوردار خواهد شد که می‌تواند چهره جدید و متفاوتی را پیش روی بازار فولاد ترسیم کند. موارد فوق را باید در شرایطی مد نظر قرار داد که فعالیت‌های تجاری برای افزایش حجم صادرات به بازارهای منطقه‌ای از سر گرفته شود که با پایان یافتن تعطیلات و برگزاری برخی نشست‌های تخصصی، می‌توان رویکردهای بهتری را برای حمایت از صادرات به کار بست. به نظر می‌رسد یگانه راه بهبود بازار فولاد در شرایط فعلی و برتری عرضه بر تقاضای داخلی توجه به صادرات فولاد، مخصوصا مصنوعات فولادی باشد.