علی اکبر سیارمه اظهار کرد: یکی از علت‌های بسته شدن واحدهای تولیدی در کشور، واردات بی رویه کالاست که با حجم انبوه و بدون دادن مالیات و عوارض به دولت وارد می‌شود و بنگاه‌های تولیدی را از گردونه اقتصاد خارج می‌کند.

وی افزود: متاسفانه نظارت بر گمرکات و اسکله‌ها و مبادی ورودی کالا بسیار کم است در حالی که برای مقابله با قاچاق و ورود غیرمجاز کالا باید کنترل بیشتری اعمال شود و گمرکات به تجهیزات و دستگاههای روز مجهز شوند.

سیارمه یکی دیگر از مشکلات تولید را بدهی کارخانه‌ها دانست و گفت: بیشتر کارخانه‌ها نیاز به نقدینگی دارند ولی آیا کارخانه‌هایی که حقوق و دستمزد کارگران را به تاخیر می‌اندازند، تنها مشکلشان نقدینگی است؟ سهم دستمزد در قیمت تمام شده کالا بیش از ۱۰ درصد نیست بنابر این هزینه دستمزد در بین سایر هزینه‌های کارفرما در رده‌های پایینی قرار دارد و باید علت افزایش هزینه‌ها را در جای دیگری جست وجو کرد.

این فعال کارگری متذکر شد: متاسفانه به دلیل عدم استفاده صحیح از نقدینگی بخشی از تسهیلاتی که در اختیار تولید کننده قرار گرفته در مجرای خودش هزینه نشده است که همین امر زمینه فساد و رانت خواری در بعضی لایه‌ها و بخش‌ها را ایجاد کرده است.

دبیر کانون انجمن‌های صنفی کارگران استان قزوین تصریح کرد: بانک‌ها از تولید حمایت نمی‌کنند چون آن را مقرون به صرفه نمی‌دانند و تنها به سودآوری خود فکر می‌کنند، در صورتی که همین بانکها تولید را زمین‌گیر کرده‌اند و مسبب اصلی بحران و رکود در تولید، به شمار می‌آیند.

به گفته سیارمه بعضی از کارفرمایان که شرایط موجود را برای تولید و ادامه فعالیت مساعد نمی‌بییند تصمیم به فروش کارخانه‌ و گذاشتن پول آن در بانک می کنند تا سودش را بگیرند همچنان که وقتی دولت تلاش می‌کند تا نقدینگی مردم را جمع آوری کند عده‌ای حاضر به پذیرش ریسک نیستند و سرمایه خود را در بانکها سپرده‌گذاری می‌کنند تا سودش را ولو اندک بگیرد.