رئیس مرکز ملی فرش ایران از نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی خواست در بررسی لایحه مالیات بر ارزش افزوده، معافیت مالیاتی فرش دستباف را بازگردانند.
حمید کارگر با اشاره به لحاظ نشدن معافیت مالیاتی فرش دستباف در لایحه مالیات بر ارزش افزوده گفت: پیش از این فرش دستباف در فهرست کالاهای مشمول مالیات بر ارزش افزوده قرار نداشت و از معافیت برخوردار بود، این مساله در ردیف ۱۳ از ماده ۱۲ در فصل دوم قانون فعلی تصریح شده است.
وی ادامه داد: در لایحهای که هم اکنون در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی است، این معافیت حذف شده است که میتواند پیامدهای زیانباری برای این هنر- صنعت ملی و داخلی کشورمان داشته باشد.
رئیس مرکز ملی فرش ایران با اشاره به ارزشها و ویژگیهای فرش دستباف در حوزه اقتصاد مقاومتی گفت: از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی انتظار میرود در تصویب نهایی قانون مالیات بر ارزش افزوده با نگاه حمایتی به هنر- صنعت فرش دستباف، ضمن تاکید بر معافیت فرش دستباف از مالیات بر ارزش افزوده، یاور این هنر- صنعت در شرایط اقتصادی کنونی باشند.
بنابر این گزارش؛ فرش دستباف ایران که محصولی هنری و اقتصادی محسوب میشود به ۸۰ کشور از جمله المان و ایتالیا از قاره اروپا، لبنان و کویت و قطر از خاورمیانه، ژاپن و چین از شرق اسیا صادر میشود و همچنان نقش راهبری در بازارهای بین المللی دارد. فرش دستباف ایرانی، چون عصاره تمدن انسانی و هنری تاریخی است در منظر همه جهانیان فقط به نام ایران شناخته میشود و هیچ کس توان رقابت ندارد و حتی چین هم به مشتری خوب تبدیل شده است.
طبق روایات شاهنامة فردوسی، آغاز فرشبافی، رشتن و بافتن به زمان تهمورث یعنی زمان پیشدادیان بازمیگردد. در تاریخ طبری از فرشهایی که با مو و پشم حیوانات در این دوره بافته شده سخن رفته است. قدیمیترین نشانه از هنر قالیبافی به عصر مفرغ باز میگردد این نشانه یک کارد قالیبافی است که از گورهای عهد مفرغ ترکمنستان و شمال ایران یافت شده است. در شهر سوخته (دشت سیستان ـ. جنوب شرقی ایران) نیز فرشهای حصیری و پارچه و ابزارهای بافندگی به دست آمده که متعلق به ۲۸۰۰ - ۲۵۰۰ پیش از میلاد است. در دورة هخامنشیان، به نقل از گزنفون، شهر کهن ساردیس به قالیهای گرهباف خود فخر میکرده که به نقشهای حاشیه و هیکلهای مردان و شیردالهای افسانهای آراسته بوده است.
کهنترین قالیها به ترتیب: قالی کشف شده در نقش برجسته کاخ نینوا، فرش پازیریک از پنجمین گور اقوام سکایی، تکه فرش قومس (دوران ساسانیان)، فرش آناتولی (۱۳ - ۱۴ م). از دوره اشکانیان تنها میتوان به فرش مقبره لوکان چین اشاره کرد که به عقیدة پژوهشگران پشم آن از قفقاز (که در ان زمان متعلق به ایران بود) است. از دوره ساسانیان نیز تکه فرش قومس و فرش تاریخی و جواهرنشان بهارستان که در تالار بار عام کاخ تیسفون گسترده بوده و پس از حمله اعراب به عنوان غنیمت تقسیم شده است.
در قرون اولیه هجری پس از نفوذ اسلام طرح فرشها، به سبب منع شبیهسازی و زینت، تغییر کرد، امّا در زمان خلفای عباسی که تجملگرایی و قصرهای پر زرق و برق رواج یافت بافت اینگونه فرشها نیز رونق گرفت. از دوره سلجوقی نیز تکه فرشی با نقوش هندسی در موزه اوقاف استانبول نگهداری میشود. سفرنامه ابن بطوطه از دورة ایلخانان به فرشهای عظیم و گرانبهای کاخ غازانخان و فرشهای حرم امام رضا (ع) در مشهد اشاره کرده است. در دوره تیموریان از کارگاههای بزرگ قالیبافی سبزوار سخن رفته است و استفاده از مینیاتور در نقشة فرشها توسط نگارگران چیرهدست.
لینک مطلب:
https://www.eranico.com/fa/content/71440