این روزها یکی از تفریحات کاربران اینترنتی تماشای گزارشهای تصویری صفهای طولانی مرغ درشهرها و استانهای مختلف کشورمان، در سایتها و خبرگزاریها شده است. این رویه تا جایی پیش رفته که متاسفانه تصویر نامناسبی از وضعیت کشور در رسانه های خارجی و معاند با بزرگنمایی منعکس و بعضا دستمایه طنز این شبکه ها شده است.
اما نکته اینجاست که آیا راهکار بهتری برای کنترل این وضعیت وجود ندارد؟
در بررسی ابتدایی این مساله دو دوسته عمده بی تدبیری نمایان می شود، یکی از سوی مسئولین امر و دیگری مردم.

دسته اول؛ بی تدبیری مسئولین
در شرایطی که اینچنین تغییرات ناگهانی قیمت مرغ حادث شده است شاید راه بهتر برای کنترل آن توزیع مرغ از طریق اتحادیه در مغازه های سطح شهر باشد. این دو نتیجه سودمند خواهد داشت: اول اینکه صفهای اینچنینی مقابل مراکز فروش با قیمت دولتی شکل نخواهد گرفت و پیامدهای رسانه ای و بازتاب آن در رسانه های بیگانه اینچنین آزار دهنده نخواهد بود و دوم، با این گونه توزیع میانگین کلی قیمت مرغ در بازار آزاد کاهش خواهد داشت و این حباب کاذب قیمتی مرغ شکسته خواهد شد. همچنین با فعال سازی دوچندان نهادهای نظارتی راه را برای عده ای سود جو می توان ناهموار کرد و البته معضل قاچاق مرغ نیز که به تازگی شروع قابل مهار است.

دسته دوم؛ بی تدبیری مردم
با فرض اینکه این روند قیمتی مرغ ادامه یابد، راه حل آن حرص بیش از حد و تشکیل صفهای طولانی برای خرید و انباشت آن در یخچال خانه ها نیست. این درحالی است که برخی اخبار از پخش مرغ در برخی استانها بیشتر از مصرف معمول آنها حکایت می کند!

اگر مردم بتوانند حداقل دو هفته مصرف خود را کنترل کنند و از این گونه فراورده ها حتی الامکان استفاده نکنند مسلما قیمت آن کاهش شدیدی خواهد داشت. غافل از اینکه این گونه برخوردهای تهاجمی به کالایی که در بازار با کمبود مواجه شده، به کاهش بیشتر آن می انجامد و راه را برای عده ای سودجو هموار می کند که هرچه بخواهند بابت آن بگیرند؛ و بهتر از همه همین هم دلی مردم است برای وضعیت های مشابه که برخی سوء تدبیرها یا مشکلات را با استقبال مضاعف از آن دامن نزنند.
مسلما تنها راه برای پر کردن سفره های رنگین ایرانی، پر کردن و آراستن آن با مرغ نیست.