تجربه جهانی در مقابله با این ابرچالش‌ها نشان می‌دهد که هم می‌توان به این مشکلات اجازه رشد و نمو داد و هم می‌توان آنها را کنار زد. سوال اینجاست که چگونه یک کشور در حل معضل بیکاری همچون آفریقای جنوبی ناموفق بوده و چگونه کشوری همچون آلمان توانست بر این بحران فائق آید؟ چگونه مشکلات سیستم بانکداری در ایالات متحده این کشور و کل دنیا را با بحران مواجه ساخت و مسوولان آن نیز علاجی برای آن نیافتند و کشوری مانند سوئد، در شرایط تقریباً مشابه ایالات متحده نگذاشت سیستم بانکی آن بحرانی همه‌گیر و با تلفات بالا به وجود آورد؟

چگونه اردن همواره در بودجه و بودجه‌ریزی با مشکل مواجه بوده و کسری بودجه آن هر ‌ساله در حال افزایش است اما کانادا به‌رغم اینکه روند نامساعدی را در مورد مسائل مربوط به بودجه خود طی می‌کرد، توانست طی چندین سال به سلامت مالی خوبی دست یابد؟ چرا روسیه در مقابله با بحران صندوق‌های بازنشستگی همچون گذشته ناموفق بوده است اما کشوری مانند دانمارک توانسته از همین بحران به‌خوبی گذر کند؟ در مورد بحران آب چرا برزیل به‌رغم داشتن منابع آبی فراوان باز هم دچار مشکل است و در مقابل، برمودا توانسته مساله کمیابی آب را برای شهروندان خود حل کند؟ چه چیزی باعث می‌شود چین یکی از ابرقاتلان محیط زیست باشد و کاستاریکا تمام تلاش خود را کند که مانع از ادامه نابودی جنگل‌های خود شود؟

پاسخ به این سوال را می‌توان در بررسی رویکرد این 12 کشور نسبت به چالش های یاد شده جست و جو کرد. اندکی دقت در تجربه این کشورها در مقابله با شش ابرچالش اقتصادی مورد نظر نشان می‌دهد که اگرچه مبارزه با این بحران‌ها مشکل است اما موفقیت دور از دسترس نیست. ولی همین دقت اندک ما را به این نتیجه خواهد رساند که در مرحله اول، اندازه مشکل نیست که اهمیت دارد بلکه داشتن نگرش علمی یا غیرعلمی  نسبت به موضوعات است که نتیجه بازی را تعیین می‌کند به طوری که هدف‌گذاری درست و بهره‌وری علمی از حداقل منابع موجود می‌تواند کوچک ترین چالش‌ها را نیز به بحران تبدیل کند.

شش ابرچالش اقتصادی که ایران با آنها دست و پنجه نرم می‌کند، همچون موجوداتی زنده در حال رشد و نمو هستند. با این حال به نظر می‌رسد در حال حاضر کیفیت سیاستگذاری و ظرفیت اجتماعی برای حل‌و‌فصل ابرچالش‌ها مهیا نیست. به آینده سفر می‌کنیم تا حجم و گستره بحران‌های احتمالی ایران را در سال 1400 به شما نشان دهیم.