در میان قوانینی که برای تخصیص ارز به گروه‌های مختلف مردم وضع یا پیش‌بینی می‌شود گاه عدالت تخصیص‌ها و گاه عدالت دیدگاه‌ها درباره نرخ واقعی یا حبابی ارز پرسش‌های گوناگونی را در ذهن ایجاد می‌کند.

به گفته برخی از کارشناسان چند نرخی بودن ارز نه تنها باعث رانت می‌شود بلکه تورم‌زا نیز است. دویدن فعالان اقتصادی به دنبال ارز، تزلزل بازار به خاطر چند نرخی شدن ارز و در نهایت جاری شدن سرمایه‌های سرگردان به این سمت در اقتصاد کور خلأای را ایجاد می‌کند که این کمبود ثبات اقتصادی به افزایش قیمت‌ها و تشنگی سرمایه‌داران خرد و کلان برای خرید ارز را دامن می‌زند و در دراز مدت می‌تواند آثار سوء ای را داشته باشد.

گفتنی است که مدت‌ها پیش فعالان اقتصادی درخواست واقعی شدن نرخ ارز را داشتند؛ این گروه از جامعه معتقد بودند که نرخ ارز همگام با تورم پیش نرفته و این موضوع به بخش‌های گوناگون اقتصاد از جمله صادرات لطمه می‌زند.

پس از نوسانات در بازار طلا در پی هجوم نقدینگی و سرمایه‌های سرگردان کشور به این بازار، حدود یک سال پیش نوسانات بازار ارز نیز مزید بر علت شد و ارز و طلا در ساختن حباب‌های حجیم‌تر با یکدیگر رقابت می‌کردند.

در این شرایط به گفته برخی کارشناسان با در نظرگرفتن لزوم تک نرخی شدن ارز، آزاد شدن نرخ ارز شاید یکی از مناسب‌ترین راه حل‌ها است. در بازار آزاد همواره نرخی متفاوت با نرخ دولت معامله ارز صورت می‌گرفته است بنابراین تن دادن به ارز آزاد و به رسمیت شناختن تنها این نرخ ارز، یکی از گزینه‌هایی است که در سیاست‌های آتی دولت می‌تواند مورد تامل قرار گیرد.

حال باید دید که با وجود پیچیدن زمزمه سیاست مذکور در حال حاضر که اقتصاد کشور به شدت نیازمند کنترل و مدیریت صحیح است چگونه اعمال و ارز تک نرخی می‌شود. دیدن تمام جوانب اعلام دیدگاه‌ها و سیاست‌ها می‌تواند به ثبات بازار کمک بسیاری کند که نه تنها قابل تشویق است بلکه یک نیاز مبرم محسوب می‌شود.