در آستانه گرد هم آمدن غول‌های نفتی دنیا، گمانه‌زنی‌ها درباره تصمیم‌گیری‌ها و تاثیر آن بر بازار جهانی نفت آغاز شد؛ به نحوی که برآیند اظهارنظرهای جسته و گریخته از سوی اوپکی‌ها و غیر اوپکی‌ها، مبین تمدید توافق پیشین آنها درباره کاهش تولید نفت است.

البته در این میان بررسی‌ها نشان می دهد که برخی از کشورهای موافق این تصمیم، پایبندی ١١٦درصدی داشته‌اند و این پایبندی نشان از یک میل جمعی برای رونق بازار نفت دارد. البته روسیه با حجم تولید نزدیک به ١٠میلیون بشکه نفت در  روز، خبر از پایبندی به توافق برای تمدید کاهش تولید نفت می دهد؛ اما متذکر می شود که این توافق نامحدود نیست.

کارشناسان بین‌المللی معتقدند با فرارسیدن ایام سرد سال، میزان مصرف نفت افزایش می‌یابد که همین افزایش تقاضا می‌تواند مازاد عرضه موجود در بازار را جذب کند. در نتیجه می‌توان به رشد قیمت‌ها در سال٢٠١٨میلادی، امیدوار بود.

از سوی دیگر، در حالی‌که اوپکی‌ها و غیراوپکی‌ها در حال سناریو نویسی برای آینده نرخ طلای سیاه هستند، آمریکا که این روزها، تنش های سیاسی و بین المللی زیادی را از سرگذرانده و تولید نفت خود را از ٨.٧ میلیون بشکه در روز، به ٩.٥ میلیون بشکه رسانده است.

نیم نگاهی به آمار نشان می‌دهد با وجود مازاد عرضه نفت در بازار، قیمت سبد نفتی اوپکی در تاریخ منتهی به ١٥سپتامبر سال جاری میلادی، با یک دلار و ١٤سنت رشد، به ٥٢.٨ دلار در هر بشکه رسید. در سمتی دیگر، شاهد افزایش یک دلار و ٧٦ سنتی نفت برنت و رسیدن به قیمت ٥٥ دلار برای هر بشکه هستیم. این در حالی است که نفت WTA با ٤٩ سنت رشد، نرخ ٤٩ دلاری برای هر بشکه را تجربه کرد.

این آمار و ارقام نشان می‌دهد که وضعیت قیمتی سبد نفت اوپک رو به بهبود گذاشته و در صورت ادامه همین سیاست‌گذاری از سوی اوپکی‌ها و غیر اوپکی‌ها، می‌توان به تثبیت و حتی افزایش قیمت‌ها امیدوار بود.

دو راهی عرضه و تقاضا

با وجود اینکه آمار نشان از رشد تقاضای جهانی نفت به میزان ٩٨ میلیون بشکه در روز دارد؛ اما به گفته متخصصان این حوزه، بی‌توجهی به دو مقوله می‌تواند نتیجه تصمیم غول‌های نفتی را بی‌تاثیر کند. نخست اینکه سابقه تاریخی نشان داده است که با توجه به میزان وابستگی بالای اقتصاد کشورهای تولیدکننده نفت به در آمدهای نفتی خود، به محض رشد قیمت‌ها و به دنبال آن افزایش فروش به بهانه کسب درآمد بیشتر، مجددا عرضه نفت در بازار افزایش یافته و موجب بازگشت قیمت نفت به کانال‌های پایین قیمتی می‌شود.

بنابراین به نظر می‌رسد اوپکی‌ها و غیر اوپکی‌ها پس از توافق تمدید کاهش تولید در آینده، باید توافقی در زمینه تعادل بخشی به بازار عرضه و تقاضا داشته باشند. از سویی دیگر با رشد قیمت نفت اوپکی‌ها و غیر اوپکی‌ها، تقاضا برای نفت دریای شمال افزایش یافته و همین افزایش تقاضا، می‌تواند موجب افزایش قیمت آن شود.