ارانیکو: در سال 2016 واردات پوشاک کشورهای عضو اتحادیه اروپا از بنگلادش برای نهمین سال متوالی افزایش یافت و بدین‌ترتیب سهم این کشور از کل واردات پوشاک به داخل اتحادیه اروپا طی یک دوره نه ساله، از 12.2 درصد به 23.4 درصد افزایش یافت.

این در حالیست که چین همپنان شاهد کاهش سهم خود از بازار پوشاک اتحادیه اروپا می‌باشد. صنعت پوشاک چین مدتهاست با مشکلات متعددی، از جمله افزایش هزینه‌های تولید و کمبود نیروی کاری ماهر روبرو بوده و به نظر می‌رسد این روند تأثیر خود را بر صادرات پوشاک این کشور گذاشته است.

در سال 2016 واردات پوشاک اتحادیه از چین برای ششمین سال متوالی کاهش نشان داده و سهم پوشاک چینی در بازار اروپا به 37.9 درصد کاهش یافته است. در سال 2010 بیش از نیمی از پوشاک وارداتی به بازار اروپا از کشور چین تأمین می‌گردید ولی تدریجاً این روند نزول یافته و اکنون به حدود یک سوم رسیده و بنظر می‌رسد واردکنندگان اروپایی اکنون ترجیح می‌دهند نیازهای خود را از منابع جایگزین تأمین نمایند.

در این حال، چینی‌ها در تلاش هستند تا با اعمال سیاستهای جدید، منجمله کاهش قیمتها، سهم خود از بازار اروپا را بازپس گیرند. در نتیجه این اقدامات قیمت پوشاک وارداتی چینی در طی سال 2016 حدد 8.2 درصد کاهش یافت.اما باید توجه داشت که با توجه به معضل افزایش هزینه‌های تولیدی و کمبود روزافزون نیروی کار، بکارگیری حربه  کاهش قیمت در درازمدت دوامی نخواهد داشت.

دلایل موفقیت سریع صادرکنندگان پوشاک بنگلادشی در تصرف سهم چین از بازار اتحادیه اروپا و رشد سریع صادرات این کشور  را می‌توان به دو عامل ربط داد. یکی از این عوامل برخورداری صادرات پوشاک بنگلادش از رژیم تعرفه‌های ترجیحی اتحادیه بوده و دیگر تمرکز تولیدکنندگان بنگلادشی به تولید پوشاک و البسه ساده با قیمتهای رقابتی می‌باشد که به پشتوانه نیروی کاری ارزان تولید می‌‍شود.

در سال 2016 پوشاک تولیدی بنگلادش، پس از پاکستان و بالاتر از چین،  در رتبه  دومین پوشاک ارزان وارداتی به اتحادیه را در بین 10 صادرکننده عمده پوشاک به این منطقه به خود اختصاص داد. علاوه بر آن، در بین 12 گروه کالایی پوشاک، این کشور در 10 گروه جزء ارزان‌ترین تولیدکنندگان قرار داشت.

با این حال، باید منتظر شد و دید که آیا سهم صادرات پوشاک چین همچنان به روند نزولی خود ادامه خواهد داد یا خیر. این کشور هنوز از پتانسیل‌های بالقوه‌ای برخوردار است که می‌تواند آن را بکار گیرد. از سوی دیگر با توجه به محدودیت‌های منابع در بخش صنعت پوشاک بنگلادش، تداوم روند فعلی رشد صادرات چندان روشن نیست.

چنانچه بنگلادش بخواهد شتاب فعلی در روند صادرات پوشاک خود را طی سالهای آینده همچنان حفظ نماید مشکلات چندی را باید پاسخ دهد. مشکلاتی نظیر افزایش هزینه‌های تولید، ثبات امنیتی، بروز اعتصاب‌ها در اعتراض به دستمزدهای کم، وضعیت ضعیف معیشتی کارگران و امنیت کارخانجات. باید دانست که تلاش در جهت رفع این موانع میتواند خود منجر با افزایش هزینه‌های تولید شده و متعاقباً به کاهش تقاضا منجر گردد.