پروفسور «پی. استوبدان» در مقاله‌ای که در پایگاه اینترنتی موسسه مطالعات و تحلیل دفاعی هند چاپ شده٬ نوشت:‌ ایران بدون شک کشور ایده‌آل هند بعنوان دروازه‌ای بسوی آسیای میانه و روسیه است چون این کشور باعث دسترسی هند به چندین کریدور تجاری ارائه می‌کند.

وی نوشت: به دلیل علاقمندی ایران به توسعه تجارت منطقه‌ای خود، چابهار بطور ویژه برای هند یک فرصت خوب محسوب می‌شود. همچنین چابهار در نزدیکی اقیانوس هند و برخلاف بندرعباس، ژرفای عمیق تری دارد.

پروفسور استوبدان افزود: چابهار دو ترمینال به نام‌های شهید کلانتری و شهید بهشتی دارد. ترمینال نخست سالیانه 2/1 میلیون تن محموله را جابجا می‌کند. با آغاز کار ترمینال شهید بهشتی، ظرفیت این بندر به 10 میلیون تن خواهد رسید.

وی اضافه کرد: هند اخیرا یک محموله گندم خود را از طریق بندر چابهار به افغانستان انتقال داد.

قابل ذکر است که ایران اخیرا تعدادی جرثقیل برای پایانه اولیه شهید بهشتی از آلمان وارد کرده است که هزینه آنها برای پایانه اولیه 85 میلیون دلار است که کلا توسط هند سرمایه گذاری شده است.

هند بلافاصله پس از توافق هسته‌ای ایران و لغو تحریم ها در ماه ژانویه سال 2016 ،متعهد شد یک خط اعتباری 500 میلیون دلاری برای توسعه طرح چابهار اختصاص دهد.

استوبدان اضافه کرد که ساخت تعداد بیشتری پایانه چند منظوره در چابهار و همچنین اجرای طرح‌های متعدد هند مانند احداث خط آهن 610 کیلومتری شمال - جنوب از چابهار تا زاهدان بدون مشارکت یک کشور آسیای میانه امکان پذیر نخواهد بود مگر اینکه یک کشور واقع در آسیای میانه به غیر از افغانستان به سهامدار مستقیم این طرح تبدیل شود.

این کارشناس برجسته هندی افزود: مشارکت افغانستان برای منافع استراتژیک هند ضروری است اما برای اینکه ایجاد این مسیر از نظر اقتصادی نیز سودآور باشد٬ مشارکت کشورهای آسیای میانه در آن لازم است.