او مشارکت مردم را راه خروج از بحران‌ها و تنگنا‌ها می‌داند و به‌درستی می‌گوید مردم باید در تعیین سرنوشت شهر خود نقش داشته‌ باشند. آنچه در یادداشت ایشان جلب ‌توجه می‌کند، پایبندی به مقررات و برنامه‌های مصوب، مبارزه جدی با فساد، افزایش رضایت مردم و تشویق آنان به مشارکت هرچه بیشتر در جریان اداره شهر است که این همه را باید به فال نیک گرفت؛ بااین‌حال اشاره به دو نکته خاص ضروری است:

۱-مشارکت مردم در جریان اداره شهر و ایفای نقش آنان در تعیین سرنوشت جامعه شهری‌، در گرو دانستن و هرچه بیشتر ‌دانستن از عملکرد مدیریت شهری و برنامه‌ها و مشی آینده آن است؛ ازاین‌رو مدیریت شهری به ‌طور مستمر می تواندعملکرد خود و همه نهادهای تابعه را به اطلاع شهروندان برساند. شهروندان باید بدانند درآمد شهرشان چه میزان و از چه منابعی است و برای تأمین کدام مصارف تخصیص می‌یابد.

٢-یکی از مهم‌ترین دستاوردهای برنامه مبارزه با فساد، بازگرداندن حقوق ضایع‌شده جامعه است تا از یک ‌سو این اموال به‌عنوان منابع مالی جدید وارد چرخه فعالیت سازمان شود و از سوی دیگر، کج‌رفتاران بالفعل و بالقوه یقین پیدا کنند که از طریق روش‌های غیرقانونی نمی‌توانند به‌اصطلاح بار خود را ببندند و در نهایتِ آرامش و جمعیت خاطر به زندگی خود ادامه دهند. در سال‌های گذشته بارها سخن از بی‌انضباطی مالی شهرداری، افزایش سرسام‌آور هزینه طرح‌های عمرانی نسبت به برنامه مصوب، بی‌توجهی مدیران شهری به برنامه‌ها و مصوبات شورای شهر و... به میان آمده‌ است. برخی از اعضای شورای سابق می‌گفتند که شهردار وقت در مقابل شورا پاسخ‌گو نیست و با سلیقه خود کارها را پیش می‌برد؛ شیوه‌ای که هزینه‌های گزاف به شهر تحمیل کرد و البته بنا نبود گزارش شفافی فراتر از جملات شعاری و کلّی به شهروندان داده‌ شود. در همان ایام برخی پرونده‌های خاص مطرح شد و به همّت رسانه‌ها مردم در جریان امور قرار گرفتند. بااین‌حال هیچ‌کس حاضر به ارائه گزارش شفافی درباره این پرونده و ده‌ها پرونده مشابه نشد.ممکن است گفته‌ شود باید به فکر آینده بود و این‌گونه ریخت‌وپاش‌ها در همه‌جا مشهود است و همین‌که تیم مدیریتی جدید مستقر شده و با شیوه‌ای جدید کارشان را آغاز کنند، باید سپاسگزار بود. اما می دانیم هیچ برنامه‌ای برای مقابله با فساد نمی‌تواند بدون نگاه به گذشته آغاز شده و گرفتار آفاتی نشود؛ زیرا شهروندان بلافاصله از خود خواهند پرسید مدیران فعلی چه سودی از «بایگانی‌کردن» ‌پرونده‌های ویژه‌خواری گذشته می‌برند و طبعا در صداقت آنان تردید خواهند کرد.از شهردار تهران انتظار می‌رود گزارشی درباره پرونده‌های مورد بحث ارائه دهد و به‌ویژه علاوه بر اطلاع‌رسانی درباره پرونده املاک نجومی، درباره پرونده مراسم شام تجلیل از نمایندگان مجلس نهم در دوران مسئولیت شهردار سابق سخن بگوید که چه‌ میزان هزینه صرف آن شد و چه سودی به حال شهر تهران و شهروندان آن داشت.