نفت‌کش سانچی 8 روز پس از سوختن، از نفس افتاد و با غرق شدن در آب‌های دریای شرق چین، امید خانواده ملوانان ایرانی و بنگال برای نجات عزیزانشان را نیز از بین برد. 30 ملوان ایرانی و 2 ملوان بنگلادشی، خدمه این نفت‌کش را تشکیل می‌دادند.

وال‌استریت ژورنال در گزارشی به بازخوانی اخبار منتشره در این روزها پرداخته و در جایی از گزارش خود هم به نکته‌ای جدید در خصوص ساعات پیش از برخورد نفت‌کش سانچی با یک کشتی باربری چینی به نام «سی اف کریستال» پرداخته است.

در روزهای اول حادثه، در حالی که امدادگران چینی حاضر در محل می‌گفتند به خاطر گرمای بیش از حد حاصل از سوختن بار نفت‌کش، نمی‌توان تا فاصله چند صد متری این شناور غول پیکر رفت، معاون سازمان بنادر و دریانوردی کشور از احتمال زنده ماندن ملوانان در موتورخانه سخن می‌گفت.

وال‌استریت ژورنال به زوایای زیست‌محیطی این فاجعه هم پرداخته و به نقل از مقامات چینی گفته که مواد اشتعال‌پذیر داخل مخازن نفت‌کش، به محض خروج از منفذ کوچکی که در دل شناور ایجاد شده، می‌سوزند و تبخیر می‌شوند؛ با این حال برخی دیگر از کارشناسان گفته‌اند که بخشی از مواد نفتی، پس از خروج از مخزن با آب دریا مخلوط شده‌اند و این امر، کار پاکسازی منطقه را مشکل کرده است.

این نشریه آمریکایی در یک بند از گزارش خود به علت مبهم این حادثه پرداخته و نوشته: «علت این برخورد که در 160 مایلی سواحل شانگهای رخ داد، نامعلوم مانده است. دو کشتی ساعت‌ها پیش از برخورد، از ارسال سیگنال موقعیت مکانی خود برای ایستگاه کنترل ترافیک دریایی، خودداری کرده‌اند.»

کشتی سی اف کریستال دچار خسارت‌های جزئی شده و همه 21 سرنشین آن در سلامت هستند.

در این گزارش به سابقه برخورد نفت‌کش‌های متعلق به شرکت ملی نفت‌کش ایران اشاره شده و آمده که یک نفت‌کس در اوت 2016 در آب‌های سنگاپور با یک کشتی کانتینربر سوئیسی برخورد کرد که البته این حادثه، منجر به وارد آمدن صدمه به خدمه و یا نشت نفت در دریا نشد.

آب‌های شرق آسیا، رکورددار سوانح دریایی در میان آبراهه‌های بین‌المللی است. فقط در سال 2016، 34 کشتی در این آب‌ها غرق شدند که این حجم از سانحه، 40 درصد از کل سوانح دریایی جهان را تشکیل می‌دهد.