رحمت اله پورموسی اظهار کرد: اگر به دنبال کاهش نرخ بیکاری در جامعه هستیم، باید دستمزدها واقعی و وضعیت معیشت خانوارها با این کار تقویت شود.

وی ادامه داد: واقعی شدن مزد کارگران در دستمزد بازنشستگان و مستمری‌بگیران هم تاثیرگذار است چون قدرت معیشت بازنشستگان هم بالا می‌رود و به دنبال یافتن شغلی برای امرار معاش در بازنشستگی نخواهند بود و فضای کار نیروهای جوان جویای کار را اشغال نخواهند کرد.

این فعال کارگری با اشاره به ماده ۴۱ قانون کار گفت: ماده ۴۱ قانون کار دارای دو بند است که بند اول به موضوع نرخ تورم و بند دوم به سبد معیشت به عنوان دو معیار تعیین مزد تاکید دارد. اما سالهاست که بند دو در جریان تعیین دستمزد کارگران مورد غفلت قرار گرفته است؛ هرچند تلاش شده تا دستمزد کارگران هر سال درصدی بالاتر از تورم اعلامی تعیین شود ولی باز هم با رقم واقعی مزد فاصله دارد.

پورموسی پیشنهاد کرد: دستمزد کارگران به دلیل عقب‌ماندگی‌های مزدی سالهای قبل در یک بازه زمانی پنج تا ۱۰ ساله افزایش پیدا کند تا ضمن جبران این فاصله، وضع معیشت کارگران بهبود یابد.

این فعال کارگری متذکر شد: اگر مدعی هستیم که کارگران پرچمدار اقتصاد مقاومتی هستند باید به معیشت آنها توجه کنیم، در غیر این صورت با شرایط موجود نباید انتظار بهره‌وری از کارگران داشته باشیم.

به گفته وی چند سالی است که کارگران از مزایای جانبی مزد هم بی‌بهره‌اند و سبد خواربار آنها ثابت مانده و حق مسکن بسیار ناچیزی دریافت می‌کنند. در صورتی که مسکن، اشتغال و سبد معیشت مهمترین دغدغه‌های کارگران است که باید چاره اساسی برای‌ آنها اندیشید.