گفته می‌شود مساحت بندر چابهار هم عرض جغرافیایی بندر میامی در آمریکاست و آب و هوایی مشابه این بندر دارد. برخلاف گرمای بی‌امان سواحل جنوب، چابهار به واسطه وزش بادهای موسمی شبه قاره هند، خنک و در عوض در زمستان گرم‌ترین بندر ایران است. از این رو است که آن را چابهار می‌خوانند که خلاصه شده چهار بهار است. منطقه آزاد چابهار با این مشخصات یکی از مقاصد جذاب برای سفرهای نوروزی به حساب می‌آید؛ جایی که اغلب ساکنان بومی آن را بلوچ‌ها تشکیل می‌دهند و گرچه زبان رسمی مردم فارسی است؛ اما مردم محلی عمدتا به زبان بلوچی صحبت می‌کنند.

سفر در 4 بهار

اسکله ماهیگیری

در سه اسکله تپس، بریس و رمین چابهار می‌توان ماهیگیرانی را دید که برای صید ماهی به دریا رفته یا از آن برمی‌گردند. این امکان وجود دارد که با گفت‌وگو با ماهیگیران بتوانید صیادی سنتی را تجربه و پس از آن با سر زدن به بازار ماهی فروشان، انواع ماهی را تهیه کنید.

مسجد جامع تیس

مسجد جامع تیس مشابه مساجد هند و پاکستان است که تنها یک مناره دارد. مسجد جامع تیس با رنگ‌های سبز و قرمزی که مناره‌ها و گنبدهای آن دارد در کنار شیشه کاری‌های رنگارنگ، هر گردشگری را به خود جذب می‌کند.

بندر گواتر

جایی که باهو کلات به عمان می‌ریزد، جنگل‌های حرا قرار گرفته‌اند. در این جزیره درختچه‌های زیادی در مرداب رشد یافته و در آن انواع خزندگان و پرندگان پیدا می‌شوند.

درخت انجیر معابد

در شهرهای جنوبی درخت انجیر معابد نشان‌دهنده یک سابقه فرهنگی و طبیعی مشترک است. این درخت نزد محلی‌ها به «کرگ» شناخته می‌شود و در تیس، رمین، لیپار، کوپال و ماشی می‌توان آن را دید.

کوه‌های مینیاتوری

ردیفی از کوه‌های مخروطی و قرمز رنگ را «مینیاتوری یا مریخی» می‌خوانند. آنها به مثابه تابلوی نقاشی از جنس رسوبی هستند که در آن هیچ گیاهی نروییده است.

چه بخوریم؟

مانند سایر شهرهای جنوبی غذاهای دریایی و خرما در زمره اصلی‌ترین غذاهای محلی این منطقه به حساب می‌آیند. از جمله این موارد خوراک خرما است که از خرما، نان، برنج و حبوبات تشکیل شده است. در کنار آن کنک به‌عنوان نوعی حلوا را داریم که از خرما، کنجد پونه و بادام تشکیل شده است. کورک، کیش، بتوماش، بتوهواری، ماشینگ، ماهیک، گلوهک، کیش، ناروش، پاکگین را نیز می‌توانید در این بندر سفارش دهید. شودوده از سرخ کردن خرما با روغن به همراه کنجد و بادام تهیه می‌شود و ماشینگ نوعی سوپ ماش است که در آن نان خرد می‌کنند. دلگ نوعی برنج کوبیده شده است که با آب به‌صورت شل تهیه می‌کنند و بریانی مانند استانبولی است که آن را با مرغ و ماهی و ادویه فراوان و تند می‌پزند.

در شیلانج کشک را در هاون کوبیده و با آب و کمی روغن می‌پزند. تباهگ اما از همه متفاوت‌تر است و نوعی گوشت گوسفندی است که آن را خشک کرده و گاه همراه برنج مصرف می‌کنند. از نان‌های محلی نیز می‌توان به نان نازکی، نان ریگی، نان تنوری روغنی و دک اشاره کرد. بیشتر غذاهای در دسترس گردشگران غذاهای دریایی و غذاهای معمول است و خیلی از غذاهای سنتی ذکرشده در رستورانی یافت نمی‌شود. رستوران هتل لیپار پیشنهاد مناسبی برای صرف وعده‌ غذایی است. همچنین می‌توانید از مردم محلی بخواهید آنها را برای شما بپزند. البته رستوران بلوچ چابهار یک استثنا است و غذاهای محلی را عرضه می‌کند.

کجا بمانیم؟

در چابهار هنوز اقامتگاه‌های بوم گردی رونق نگرفته‌اند. از این رو می‌توانید در هتل اقامت کنید یا در خانه‌های مردم محلی تعطیلات خود را بگذرانید. درچابهار ۴ هتل ۴ ستاره وجود دارد که برای اقامت می‌توان از آنها استفاده کرد.

چه بخریم؟

صنایع دستی چابهار قاعدتا با سوزن‌دوزی در این منطقه گره خورده است؛ اما حصیربافی، زری‌دوزی، گل‌دوزی، تراش سنگ‌های قیمتی، معرق صدف، چادربافی و گلیم بافی از دیگر سوغات‌های این منطقه هستند.