اسماعیل درگاهی در پاسخ به این سوال که چه موضوعاتی سبب شد تا بورس تهران نتواند به برنامه خود برای ورود ۱۵ شرکت به بازار سرمایه دست پیدا کند، اظهار کرد: از دیدگاه من ۶۰ تا ۷۰ درصد مشکل از سمت سهامداران عمده بود، چرا که سهامداران عمده خیلی ملاحظه قیمت و شرایط بازار را دارند.

وی ادامه‌ داد: گاهی اوقات سهامداران عمده به دلایل ملاحظاتی که برای خود دارند، ترمز شفافیت را می‌کشند. البته در حال‌ حاضر در مورد برخی از شرکت‌ها مثل مجموعه‌های بانکی انگیزه لازم وجود دارد که اگر بخواهند وارد بورس شوند، کاملا صورت‌های مالی خود را شفاف کرده و سپس وارد بازار سرمایه شوند.

معاون عرضه و پذیرش شرکت بورس، توضیح داد: گاهی اوقات سهامداران عمده بنا به دلایلی نمی‌خواهند موضوعی را که شرکت بورس می‌خواهد افشا شود را فاش کنند و در نتیجه‌ عرضه شرکت در بورس به تعویق می‌افتد.

وی ادامه‌ داد: ما تمام تلاش خود را کردیم که بیشترین شرکت‌های ممکن را به بورس بیاوریم، اما گاهی شرکت نتوانسته آن حداکثر شفافیتی که بورس می‌خواهد را داشته باشد. مثلا شاید بخش خصوصی بگوید تعدادی از تعهداتی که بورس می‌خواهد  جنس زور دارد.

درگاهی توضیح داد: بعضی از مواقع مقررات بورس آنقدر سفت و سخت است که اگر به سهامدار عمده گفته شود که موضوعی را افشا کند، از نظر وی امکان دارد افشای آن موضوع به رقابتش آسیب بزند. این اختلاف دیدگاه‌ هم گاهی زمان را برای بورسی شدن شرکت طولانی می‌کند.

معاون عرضه و پذیرش شرکت بورس،  تاکید کرد: یکی از بحث‌های مهم در بورس موضوع تنوع صنایع است. فضا نباید طوری پیش رود که فقط حوزه‌هایی که توانایی تامین مالی دارند از طریق بورس تامین مالی شوند.