هر اقدامی که برای حمایت از تولید داخل صورت گیرد مثبت ارزیابی می‌شود و این بخشنامه اعلام شده کمک می‌کند هزینه وارد‌کنندگان بیشتر شود، چرا که قبلا وارد‌کنندگان خودرو به گمرک ضمانت می‌دادند که بعد از فروش خودرو پول گمرک را پرداخت کنند. باتوجه به اینکه در داخل کشور به اندازه کافی تولید خودرو داریم این اقدام در راستای حمایت از تولید داخل تاثیر گذار است. امسال کیفیت خودرو‌ها بر‌اساس ستاره‌هایی که دارند مشخص می‌شود و طبق دستور وزیر خودرو تک ستاره نباید تولید شود. در حال حاضر خودروهای ما دو تا چهار ستاره هستند و این موضوع رقابت داخلی را افزایش می‌دهد. همچنین همکاری‌های مشترکی که با خودروسازان بین‌المللی مانند پژو، رنو، سیتروئن، هیوندا و... در حال انجام شدن است، باعث می‌شود زمینه رقابت بیشتر شود و مردم نیز حق انتخاب بیشتری داشته باشند. مردم باتوجه به کیفیت و قیمت به سراغ خودروهایی می‌روند که برای آنها مطلوب‌تر باشد. برخی معتقدند حمایت از تولید داخلی شرایط رانتی برای برخی شرکت‌ها ایجاد می‌کند، در حالی که شرایط رانتی یعنی داشتن شرایط ویژه برای تولید. طبق بند 9 اصل 43 قانون اساسی که بر تولید داخلی تاکید شده به کار بردن شرایط رانتی برای این موضوع کلمه درستی نیست. تولید داخلی یعنی اشتغال در داخل، ارزش افزوده بالا، ایجاد ثروت در داخل کشور، ایجاد ارتقای بین‌المللی و در نتیجه صادرات تولیدات ایران به سایر کشورهای جهان. اگر این اصول بند 9 اصل 43 قانون اساسی که به آن اشاره شد صورت گیرد و شرایط رقابتی را برای بازار بیشتر کنیم به‌نفع ما خواهد بود. شرایط رقابتی یعنی بهره بانکی ما معادل بهره بین‌المللی باشد. اکنون رقبای ما در دنیا دو، سه‌درصد از تسهیلات بانکی استفاده می‌کنند در حالی که بهره بانکی ما از 18 تا 24‌درصد است. این مساله حالت رقابتی را از بین می‌برد. علت هم این است ما آدرس اشتباه به مردم خود داده ایم، یعنی پول خود را در بانک سپرده و سود دریافت کنند. بسیاری از افراد را می‌شناسم که کار و شغل خود را رها کرده و با سود بهره بانکی زندگی خود را تامین می‌کنند. دولت در یک مرحله این سود را به 15‌درصد کاهش داد، اما متاسفانه به‌دلیل اینکه نرخ ارز را کنترل کند دومرتبه مجبور به افزایش 20‌درصدی آن شد. نتیجه این شد که سود بسیاری نصیب کسانی شد که هیچ‌کاری انجام نمی‌دهند و در عین حال نرخ ارز هم اصلاح نشد و حتی افزایش هم پیدا کرد. بنابراین باید فضای کسب‌و‌کار بهبود پیدا کند و فشارهای اقتصادی که بر ارگان‌های تولیدی وجود دارد، برداشته شود. همچنین اجازه دهیم مردم تولید و فعالیت خود را در فضای رقابتی انجام دهند. برای همگام‌بودن با تکنولوژی دنیا نیز ارتباطات بین‌الملل خود را ارتقا بخشیم