حتماً با نام شبکه‌های کابلی آشنایی دارید. شبکه‌های تلویزیونی که دریافت تصاویر آنها مستلزم پرداخت هزینه اشتراک است. این شبکه‌ها که اغلب غیر دولتی و متعلق به کمپانی‌های خصوصی هستند، برای جذب مخاطب معمولاً سراغ موضوعاتی می‌روند که شبکه‌های تلویزیونی عمومی و دولتی کمتر به آنها می‌پردازند.

این شبکه‌ها بخصوص در بخش ورزشی و پخش مستقیم مسابقات مهم ورزشی از جام جهانی فوتبال گرفته تا المپیک و حتی بازی‌های جام ملت‌های اروپا و قهرمانی بسکتبال در امریکا، فعالیت دارند. پخش فیلم و سریال‌های تلویزیونی نیز بخش دیگری از فعالیت‌های شبکه‌های پولی را به خود اختصاص می‌دهد.چند سالی است که IPTV (شبکه‌های تعاملی) که نوعی از شبکه‌های پولی هستند در ایران فعال شده‌اند و تمرکز‌شان را روی پخش فیلم وسریال قرار داده‌اند. شبکه‌هایی که تلاش می‌کنند از طریق رایگان کردن حجم اینترنت مصرفی مشترکان خود بر جذابیت‌های استفاده از شبکه‌های پولی بیفزایند.

اما در روزهایی که ایرانی‌ها گام‌های اولیه را برای گسترش فرهنگ شبکه‌های غیر دولتی پولی بر می‌دارند، این شبکه‌های تلویزیونی، امپراطوری رسانه‌ای را در جهان به راه انداخته‌اند.طبق آمار ارائه شده، تنها در سال 2017 میلادی، تلویزیون‌های پولی در آسیا 35، اروپای شرقی 7، اروپای غربی 29، امریکای لاتین 20 و امریکای شمالی 103 میلیارد دلار درآمد داشته‌اند که در مجموع رقم 202 میلیارد دلاری را نشان می‌دهد.

بزرگی این عدد زمانی بیشتر خودنمایی می‌کند که بدانیم در سال 2017 مجموع صادرات نفتی ایران به 50 میلیارد دلار رسیده است. به‌عبارت دیگر بیش از 4 برابر درآمد ایران از فروش نفت، به جیب شبکه‌های تلویزیونی پولی واریز شده است.با این حال پیش‌بینی می‌شود که در پنج سال آینده این رقم با کاهش 11 درصدی روبه‌رو شده و به 183 میلیارد دلار برسد. «سیمون مورای»، تحلیلگر ارشد در تحقیقات شبکه‌های تلویزیونی دیجیتال، می‌گوید درآمد این شبکه‌ها در امریکای شمالی طی 5 سال آینده با کاهش 22 میلیارد دلاری روبه‌رو می‌شود. کارشناسان می‌گویند این کاهش ناشی از استفاده خانه‌ها از بسته‌های نرم افزاری است.