نشریه آمریکایی بعد از ظهر دیروز (سه شنبه) به وقت محلی در آغاز تفسیری نوشت: برخلاف تصور کاخ سفید، خروج « دونالد ترامپ » از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و از سرگیری اعمال تحریم های یکجانبه علیه ایران نه تنها باعث تمکین تهران به مطالبات ترامپ نخواهد شد بلکه به ساز و کارهای دیپلماتیک و کنترل تسلیحات هسته‌ای لطمه خواهد زد و پیامدهای اقتصادی مخربی برای آمریکا به دنبال خواهد داشت. فارن پالیسی در ادامه تفسیر خود افزود: بعید است تلاش آمریکا برای جلب همراهی سایر کشورها در اعمال تحریم‌های جدید نیز راه به جایی ببرد. هیچ بانک و شرکت خارجی، بویژه کشورهای ناراضی از اعمال دوباره تحریم‌های آمریکا حاضر به تن دادن به این تحریم‌ها نیست. هیچیک از شرکت‌های چندملیتی اکنون ایران را هدف فشار مالی و انزوای دیپلماتیک قرار نداده است.

افزون بر این، با توجه به دشواری تشریح قوانین و مقررات تحریم‌های جدید برای بانک‌ها و شرکت‌های خارجی، حتی به فرض پذیرش تحریم‌های جدید آمریکا توسط شرکت‌های خارجی، بسیاری از این شرکت‌ها برای اجرای این مقررات دچار سردرگمی خواهند شد. چین و هند بزرگترین خریداران نفت ایران هستند و احتمالا با آمریکا همراهی نخواهند کرد و حتی فرصت‌های تازه‌ای برای خریداری نفت بیشتر از ایران برای آنها فراهم می‌شود. در واقع، این امر تاثیر تحریم‌ها را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

در مورد همکاری شرکت‌های مالی و بانک‌های خارجی با آمریکا نیز تردید وجود دارد و احتمالا بسیاری از آنها مفرهایی برای در امان ماندن از تحریم‌های آمریکا پیدا می‌کنند. سران اروپا تهدید کردند که اعمال دوباره تحریم‌های آمریکا، راه داد و ستد پایدار شرکت‌های شان را با ایران تضمین می‌کند. این شرکت‌ها راه‌هایی برای دور زدن مقرراتی پیدا می‌کنند که آنها را از پیروی از تحریم‌های آمریکا منع می‌کند. حال متحدان آمریکا از تحریم‌ها خسته اند و از زورگویی‌های آمریکا به خود و شرکت‌های شان به تنگ آمده‌اند. درواقع، اقدامات آمریکا علاوه بر کاهش تاثیر تحریم‌ها، زندگی مردم این کشور را هزینه برتر و ناامن تر می‌کند. مصداق این امر را می‌توان در گران شدن نفت به محض اعلام تحریم‌های جدید علیه ایران یافت.

تحریم‌های آمریکا باعث می شود روسیه و عربستان به عنوان عرضه کنندگان جایگزین برای پرکردن خلاء بازار نفت قدرت و نفوذ بیشتری به دست آورند. علاوه بر این، تحریم‌های جدید ایران به منشاء تنش های بزرگ در روابط آمریکا و چین، بزرگترین خریدار نفت ایران، است. در نهایت، این تحریم‌ها باعث تضعیف قدرت تحریم‌ها به عنوان ابزار دست دولتمردان آمریکا می شود. اعمال تحریم‌های حداکثری به عنوان شالوده سیاست خارجی، برای دولت ترامپ مخرب و ویرانگر است.

ترامپ رئیس جمهوری آمریکا سه شنبه گذشته خروج دولتش را از توافق هسته‌ای ایران و 1+5 و تصمیمش را به بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران اعلام کرد. فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بلافاصله در مخالفت با این اقدام ترامپ بر همکاری اتحادیه اروپا با ایران در چارچوب توافق هسته‌ای تاکید کرد و سران انگلیس، فرانسه و آلمان نیز در بیانیه ای مشترک اعلام کردند که در برجام باقی خواهند ماند و به تعهدات خود در این توافق بین المللی پایبندند.

حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران نیز دقایقی پس از اعلام خروج آمریکا از برجام اعلام کرد که به وزارت امور خارجه دستور داده است ظرف چند هفته آینده با کشورهای اروپایی و روسیه و چین، رایزنی و مذاکره کند و اگر منافع ملت ایران تامین شود، در برجام خواهد ماند.