البته اگر دولت خودش آگاهی و اطلاعات لازم را به مردم بدهد، دیگر بازیگران نمی توانند بازار را ملتهب کنند و نقش آنها به حداقل ممکن می‌رسد. بنابراین زمانی بازار ملتهب می‌شود که اطلاعاتی که به مردم داده می‌شود کم و محدود باشد و آنها عمده اطلاعات خودشان را از منابع غیررسمی دریافت کنند. بنابراین باید تلاش لازم صورت گیرد تا اطلاعات واقعی به مردم داده شود تا بنگاهداران و بزرگ‌تر از آنها که طی سال‌های رکود درآمد کمتری عایدشان شده است و احیانا امروز سعی می‌کنند این کسری را جبران کنند، نتوانند بازار را به سمت التهاب بکشانند. هرچند که چنین موضوعاتی، مساله اصلی بازار مسکن به حساب نمی آیند و ریشه در مسائل مهم‌تری دارند. شاهد بودیم که ارزش پول ملی ما به‌دنبال التهابات ارزی اخیر پایین آمد و درنتیجه آن، همگان به‌دنبال این هستند که پولشان را در جایی سرمایه‌گذاری کنند که ارزشش بیش از این کاهش پیدا نکند، در این میان، وظیفه اصلی دولت این است که نظارت واقعی بر بازار مسکن اعمال کند. درواقع اسم بنگاهدار دلال است و ما دلالان را به‌عنوان یکی از صنف‌های غیرواقعی و کمیسیون بگیر می‌شناسیم. به هر صورت نمی توان نقش اینها را انکار کرد و عده‌ای باید چنین اموری را انجام دهند. اگر سامانه‌های خوبی در کشور راه‌اندازی شود، شاید اینها هم بتوانند بهتر فعالیت کنند. درنهایت همان‌طور که اشاره کردم این دولت است که باید کنترل بیشتری بر بازار اعمال کند و مالیات دقیق‌تری از این صنف بگیرد که اینها جزو وظایف دولت به حساب می‌آید. کشور ما یکی از کشورهایی است که در همه زمینه‌ها سرمایه‌گذاری صورت نمی گیرد، در این میان یکی از حوزه هایی که سرمایه‌گذاری بیشتری در آن انجام می‌شود، حوزه مسکن است، چون افراد به‌دنبال این نیستند که کارخانه‌ای راه بیندازند و در بلندمدت سود به دست بیاورند، بلکه می‌خواهند در کوتاه‌مدت صاحب سود شوند و به همین دلیل به مسکن هجوم می‌آورند. علت هجوم اصلی هم سود ساخت مسکن نیست، بلکه افزایش قیمت زمین است که متاسفانه دولت به خوبی قیمت زمین را کنترل نکرده است. به‌نظر من، اگر زمینی آباد نشده باشد، در صورتی که سند برای آن صادر شده، این وظیفه دولت است که به گونه‌ای برنامه‌ریزی کند که این زمین‌ها به زمین‌های ملی برگردند و برای کارهای عمرانی و خدماتی و نیازهای مسکن مردم مورد استفاده قرار بگیرند.