نگاهی به بازار نیکل و روند تغییرات قیمتی این فلز نشان می‌دهد در فاصله حدود یک سال گذشته قیمت این کالا از ۸ هزار و ۹۰۰ دلار به ۱۴ هزار و ۷۰۸ دلار در روز گذشته رسید. کارشناسان می‌گویند کمبود شدید این کالا و شکاف بین عرضه و تقاضا برای نیکل موضوعی است که باعث شده قیمت این محصول در این مدت روند رو به رشدی را پشت سر بگذارد و اکنون این روند کسری افزایش بیشتری یافته است.

این در حالی است که انتظار می‌رود روند فعلی تا سال ۲۰۲۰ تغییر جهت دهد و به مازاد عرضه تبدیل شود.  در این رابطه به گزارش ماینینگ ویکلی، موسسه تحقیقاتی معدنی BMI پیش‌بینی می‌کند که میزان کسری تراز عرضه و تقاضا برای نیکل در جهان در سال جاری به ۱۹ هزار تن خواهد رسید. حال آنکه این رقم در سال ۲۰۱۷ به میزان ۱۴ هزار تن بوده است و این مساله سیگنال مهمی برای بازار است که می‌تواند باعث رشد بیشتر قیمت این محصول شود. این موضوع اما از سال آینده روند معکوسی به خود خواهد گرفت که دلیل آن رشد تولیدات این محصول در جهان است. این مساله می‌تواند با شتاب روبه‌رو‌ شود و از آنجا که شاهد افت نسبی تقاضا در نتیجه رشد شدید قیمت‌ها نیز در بازار این محصول در آینده خواهیم بود، باید گفت در آینده نزدیک روند فعلی به‌صورتی سریع و معکوس تغییر خواهد کرد. به همین دلیل (افزایش قیمت) میزان سرمایه‌گذاری تولیدکنندگان برای کسب سود بیشتر باعث افزایش روند تولید در این پروسه خواهد شد؛ به‌طوری‌که باید گفت دست پنهان به زودی بازار را به تعادل خواهد رساند.

بر اساس بررسی‌های BMI کشورهای عمده مصرف‌کننده این محصول از جمله کره جنوبی، تایوان و چین در سال‌های آینده میزان خرید خود را از این محصول کاهش خواهند داد و این موضوع می‌تواند تاثیرات فوق‌العاده‌ای را بر بازار این محصول بر جا بگذارد. دلیل این امر نیز آن است که این کشورها احتمالا در سال‌های آینده واردات و خرید نیکل تصفیه شده را مقرون به صرفه نخواهند دید و به جای آن به واردات انواع ارزان‌تر همچون آهن و چدن نیکل دار را به‌عنوان یک جایگزین در نظر خواهند گرفت که در این رابطه هرچند مشکلاتی وجود دارد، اما آن‌طور که این بررسی‌ها نشان می‌دهد به‌عنوان مثال در سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ میزان رشد مصرف سالانه برای چدن تصفیه شده به صفر خواهد رسید حال آنکه این رقم در فاصله سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ در حدود 3.1 درصد بوده است. این موضوع به معنی تعدیل کامل کسری تراز تولید- مصرف برای نیکل و بهبود این تراز در سال‌های پیش رو است که می‌تواند به شدت روی قیمت این محصول اثر بگذارد.  قیمت‌های کنونی برای نیکل با قیمت‌های ژانویه ۲۰۱۵ برابری می‌کند و این موضوع نشان می‌دهد از منظر تکنیکال وارد یک دوره مشخص با پتانسیل‌های افت قیمتی شده‌ایم.

با نگاهی به نمودار همراه برای این فلز باید گفت قیمت نیکل از اوایل سپتامبر ۲۰۱۴ وارد یک فاز کاهشی طولانی مدت شده؛ به‌طوری‌که از رقم ۱۹ هزار و ۴۰۰ دلار در هر تن به زیر ۹ هزار دلار در اواخر فوریه ۲۰۱۶ رسیده است. با این حال تغییر فضای بازار و افزایش تقاضای خرید از یکسو و همراهی با سایر انواع فلزات پایه از سوی دیگر باعث شد تا قیمت بار دیگر روند رو به رشدی را در پیش بگیرد و اکنون به بالاتر از ۱۴ هزار دلار در هر تن برسد.  با این حال به عقیده کارشناسان اینکه آیا قیمت نیکل بار دیگر به ارقام گذشته بازمی‌گردد و از آن پس شروع به ریزش کند یا خیر در ابهام است. با توجه به پیش‌بینی‌های BMI بعید نیست قیمت‌ها از اواخر سال جاری روند رو به افت خود را آغاز کنند. دلیل این امر نیز تقویت روز‌افزون شاخص دلار در برابر سبدی از ارزهای جهانی، بروز جنگ‌های تجاری و پیش‌بینی بروز چالش‌های جدی در حوزه رشد اقتصادی دنیا است؛ با این حال اینکه دقیقا قیمت نیکل بتواند به چه ارقامی تا پایان سال برسد با خطاهای پیش‌بینی روبه‌رو‌ است. برخی کارشناسان معتقدند قیمت‌های فعلی می‌تواند نقاط اوج قیمت نیکل باشد؛ چراکه نشانه‌های افت تقاضا بروز کرده است؛ اما برخی دیگر معتقدند سقف قیمتی برای نیکل تا ۱۵ هزار و ۵۰۰ تا ۱۶ هزار دلار د رهر تن تا اواسط سال آینده در نوسان است.

پیش‌بینی می‌شود سهم ذخایر قابل مصرف جهانی برای این فلز از رقم 19.3 در سال ۲۰۱۷ به 18.7 درصد در سال جاری کاهش یابد که این خود نشان می‌دهد تا پایان سال احتمالا قیمت باز هم افزایش خواهد یافت که دلیل آن نیز تولید ضعیف نیکل در میان کشورهای عمده تولیدکننده است. با این حال طبق پیش‌بینی BMI ذخایر قابل مصرف بار دیگر افزایش خواهد یافت و تا سال ۲۰۲۰ به بالای ۲۰ درصد بازخواهد گشت که در نتیجه چنین اتفاقی انتظار کاهش قیمت عملی خواهد شد.  در این بین پیش‌بینی می‌شود میزان تولید مس تصفیه شده از رقم 1.8 میلیون تن در سال گذشته به 1.9 میلیون تن در سال جاری برسد که گفته می‌شود این افزایش تولید از طریق رشد تولید در کشورهای چین، روسیه و استرالیا اتفاق خواهد افتاد که می‌تواند سناریوی کاهش کسری تولید را به میزان قابل ملاحظه‌ای تکمیل کند. علاوه بر این ممنوعیت صادرات از معادن سنگ معدن اندونزی که از ژانویه ۲۰۱۷ برای اولین بار از سال ۲۰۱۴ تاکنون وضع شده باعث رشد قابل توجه تولید را در این کشور به همراه خواهد داشت؛ به‌طوری‌که انتظار می‌رود این کشور یکی از بیشترین و سریع‌ترین رشد تولید نیکل تصفیه شده را در میان بزرگ‌ترین تولیدکنندگان جهانی این محصول تجربه کند.

 BMI انتظار دارد که تولیدات این کشور به‌طور متوسط 8.4 درصد در سال، از ۴۵ هزار تن در سال جاری به ۵۴ هزار تن در سال ۲۰۲۲ افزایش یابد. از طرفی انتظار می‌رود در صورتی که بی‌ثباتی‌های سیاسی در برخی کشورهای آسیایی از جمله فیلیپین برطرف شود و ممنوعیت استخراج معدنی نیکل در این کشور برطرف شود، شاهد افزایش تولید در این کشور نیز باشیم. البته هنوز استخراج نیکل در این کشور ممنوع است و با توجه به برخی نگرانی‌های زیست محیطی که اخیرا نیز مطرح شده ممکن است این گزینه به این زودی‌ها به چرخه تولید نپیوندد.   در این بین چین به‌عنوان کشوری که بیش از ۳۰ درصد مصرف نیکل تصفیه شده دنیا و بیش از ۱۰ درصد تولید را در اختیار دارد نقش بسیار مهمی را در زمینه تعادل بازار بر عهده دارد. به علاوه طبق اطلاعات وارداتی چین این کشور طی سه ماه اول سال جاری بیش از ۶۰ هزار تن نیکل تصفیه شده وارد کرده که در قیاس با مدت مشابه سال قبل ۴۶ درصد افزایش نشان می‌دهد.  با این حال احتمالا از سال ۲۰۱۸ تا سال ۲۰۲۷، واردات نیکل تصفیه شده با توجه به رشد ارزان تر واردات چدن نیکل، نسبتا ضعیف باقی خواهد ماند و کمبود فعلی نیکل در چین که اکنون ۳۶۳ هزار تن است تا سال ۲۰۲۷ به ۴۲۳ هزار تن افزایش خواهد یافت. در عین حال انتظار می‌رود تولید روسیه نیز از ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۷، همچنان افزایش یابد و در این کشور در سال ۲۰۲۷ مازادی بالغ بر ۱۵۰ هزار تن محصول را شاهد باشیم.