«حسین علیمراد» درباره حمایت از ساخت داخل در پروژه های جدید پتروشیمی که با فاینانس چینی ها ساخته می شود، افزود: چینی ها باید با مشارکت یک شرکت توانمند ایرانی در ساخت تجهیزات مشارکت و فناوری را نیز به داخل کشور منتقل کنند.

وی اضافه کرد: شرط دیگر ما با چینی ها این بوده و هست که پروژه های ایرانی نباید محدودیتی برای تامین تجهیزات از کشورهای دیگر غیر از چین داشته باشند.

مدیر سرمایه گذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی با تاکید بر لزوم توانمند سازی شرکت های ایرانی گفت: وظیفه شرکت های ایرانی است که با چینی ها برای انتقال و کسب بازار، وارد مذاکره و توافق شوند.

علیمراد به خاطره ای از تمایل شرکت های اروپایی برای مشارکت با سازندگان ایرانی اشاره کرد و افزود: یک سال پیش، یک شرکت بلژیکی که سابقه بسیار زیاد در ساخت «گزکت» یا واشرهای آب بندی کننده دارد، به ما اعلام کرد دنبال یک شرکت ایرانی توانمند می گردد تا

با این شرکت همکاری کند؛ به طوری که در مرحله اول بازار را آزمایش کرده و در صورت آماده و مناسب بودن بازار با همکاری همان شرکت ایرانی، ساخت این تجهیز را در داخل کشور به طور مشترک انجام دهد.

مدیر سرمایه گذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی اضافه کرد: من به دلیل اینکه تخصصی در زمینه «گزکت» نداشتم آنها را به نمایشگاه بین المللی نفت دعوت کردم تا در آنجا با شرکت های ایران آشنا شوند.

علیمراد تصریح کرد: با توجه به مذاکرات انجام شده و توسعه صنعت ساخت داخل، این نکته برای چینی ها حل شده است که ما نباید به بازار چین محدود شویم و باید قادر به بومی سازی تجهیزات باشیم و نیز از تجهیزات تولیدی سایر کشورها از جمله اروپایی استفاده کنیم.

رعایت سهم حداکثری ساخت داخل در فاینانس های چینی

مدیر سرمایه گذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی درباره میزان ساخت داخل در پروژه هایی که فاینانس های چینی اجرا می شود، گفت: اکنون به طور دقیق نمی توان درصد آن را اعلام کرد اما تلاش می شود بالای 50 درصد باشد؛ اما اینکه در نهایت چه میزان تحقق یابد به توانمندی شرکت های داخلی بستگی دارد.

علیمراد درباره تضمین های اخذ شده از طرف چینی برای اجرای پروژه ها، بیان داشت: دولت، تضمین را جایی می گیرد که اطمینان باشد، این توانمندی وجود داشته و قابل تحقق باشد. ما می دانیم توانمندی ساخت و مهندسی در ایران وجود دارد بنابراین از همان ابتدا در مذاکرات تاکید می کنیم که بخش ساخت، نصب و بخشی از مهندسی باید ایرانی باشد.

وی خاطر نشان کرد: اگر مطمئن شویم که در سایر بخش های غیر از ساخت، نصب و بخشی مهندسی و ساخت تجهیزات، توانمندی داخلی وجود دارد، دولت با قدرت از آن حمایت می کند.

مدیر سرمایه گذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی پیش از این گفته بود: هر جا مجموعه دولت و بانک مرکزی توانسته اند با چین برای اخذ خط اعتباری طرح های اقتصادی توافق کنند، بخش عمده آن مربوط پتروشیمی بوده است.

به گفته وی، علت اصلی موافقت بانک ها و موسسه های مالی خارجی مانند چین با تامین فاینانس طرح های پتروشیمی این است که آنها از یک سو درباره سودآور بودن پتروشیمی مطمئن هستند و از سوی دیگر، این پروژه ها ارز آور است و می دانند طرح پس از راه اندازی، توانایی بازپرداخت تسهیلات را به ارز خارجی دارد.

«تاکنون برای برقراری خطوط اعتباری با چندین بانک و موسسه مالی از طرف متولیان بانک مرکزی و وزارت امور اقتصاد و دارایی مذاکره و حدود 35 میلیارد دلار نهایی شده است اما رقم دقیق تخصیص یافته به پتروشیمی مشخص نیست و هنوز هیچ کدام اجرایی نشده است».

جدیدترین طرح پتروشیمی کشور که از فاینانس چین استفاده کرده، پتروشیمی لردگان است که امسال به بهره برداری خواهد رسید.

پتروشیمی لردگان با ظرفیت تولید سالانه یک میلیون و 755 هزار تن اوره و آمونیاک با منابع مالی 502 میلیون یورویی از محل خط اعتباری فاینانس چین ساخته می شود.

ظرفیت تولید 63 میلیون تنی تولید محصولات پتروشیمی در کشور وجود دارد که با تکمیل و راه اندازی طرح های نیمه تمام، ظرفیت تولید آنها به 120 میلیون تن افزایش می یابد.همچنین با کلنگ زنی واحدهایی که طراحی آنها انجام شده است، ظرفیت تولید پتروشیمی ایران به 180 میلیون تن در سال می رسد.

ایران جزو معدود کشورهایی است که همه ابزار، ظرفیت‌ها و منابع مورد نیاز برای یک صنعت پتروشیمی سودآور و فعال را در اختیار دارد و مزیت های آن قابل مقایسه با هیچ کشور دیگری نیست.