در همایش هند فراسوی تحریم‌ها که شامگاه چهارشنبه در اتاق بازرگانی تهران در حال برگزاری است، بهمن عشقی، دبیرکل اتاق بازرگانی تهران با اشاره به قدمت رابطه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دو کشور گفت: دوستی دو کشور سابقه چهار هزار ساله دارد و اکنون ایران یک کشور تاثیرگذار در منطقه و هند نیز به واسطه قدرت اقتصادی‌اش یک کشور قدرتمند فرامنطقه‌ای است.

وی با بیان اینکه دموکراسی هند، گستره فرهنگ تمدن و آمیختگی ادیان این کشور را تبدیل به یک نماد صلح در جهان کرده است، اظهار داشت: امروز اقوام زیادی از ایرانیان که زرتشتی هستند، در هند حضور دارند و اکثر آنها صاحب نفوذ و ثروت هستند.

دبیرکل اتاق بازرگانی تهران با اشاره به نقش دو کشور در دوران تحریم تصریح کرد: در دوره قبل تحریم‌ها، هند نقش مهمی در تامین نیازهای کشور داشت. امروز نیز علیرغم تحریم‌های یکجانبه آمریکا هندی‌ها دوستان پایدار ما باقی مانده‌اند و کماکان به خرید نفت از ایران ادامه می‌دهند و امیدواریم تا پس از پایان زمان معافیت باز هم به خرید خود ادامه دهند. ملت ایران دوستان خود را در برهه‌های تاریخی و مهم شناخته است.

عشقی ادامه داد: ترامپ تمام کارت‌های خود را رو کرده است و نشان داده که سیاست‌های خود را بر اصول اقتصادی بنیاد نهاده است. هند و چین دو غول اقتصادی جهان هستند که نیاز به انرژی دارند. شاید تحریم ایران پیش‌درآمد جنگ اقتصادی بزرگی علیه اقتصادهای نوپا باشد اما نکته مهم این است که این تحریم‌ها همیشگی نخواهد بود.

وی به تاریخ دو کشور اشاره و خاطرنشان کرد: هر دو کشور زمانی از انگلیس ضربه خوردند. هر دو ملت درگیر کشورگشایی اسکندر مقدونی شدند اما در نهایت از این دوران سخت گذر کردند. آنچه امروز این دو نسل آریایی را به هم نزدیک می‌کند، همبستگی و استقلال‌طلبی است. تصمیماتی که برای هند و ایران گرفته می‌شود، در دهلی و تهران اتخاذ خواهد شد و این یک امر خدشه‌ناپذیر است.

دبیر کل اتاق بازرگانی تهران با اشاره به همکاری‌‌‌های دو کشور در پروژه‌‌‌های مختلف ابراز داشت: چابهار یک نمونه خوب از همکاری دو کشور است و حتی آمریکایی‌‌‌ها نیز با احتیاط در این خصوص قدم برداشتند. به اعتقاد کارشناسان اقتصادی این همکاری می‌‌‌تواند مدلی برای آینده باشد.

عشقی افزود: مطمئن‌‌‌ترین خط مواصلاتی برای دسترسی هند به روسیه و اروپا شرقی ایران است. متاسفانه خط لوله صلح هنوز بلاتکلیف مانده که امیدواریم زودتر تکلیف آن مشخص شود زیرا برای دو کشور پاکستان و ایران می‌‌‌تواند یک درآمد پایدار باشد و می‌‌توانیم تا ۲۰۰ سال آینده گاز هند را تامین کنیم.