براساس لایحه پیشنهادی بودجه سال ۹۸ کل کشور که توسط دولت به مجلس ارائه شده است، در لایحه قیمت هر بشکه نفت خام و میعانات گازی حدود ۵۴ دلار، متوسط نرخ برابری دلار حدود ۶۰۰۰ تومان (برای کالاهای اساسی حدود ۴۲۰۰ و برای سایرکالاها حدود ۸۰۰۰ تومان)، صادرات نفت حدود ۱.۶۳۵ میلیون بشکه در روز (یک میلیون ونیم بشکه در روز مجموع صادرات نفت خام و میعانات گازی و ۱۳۵ هزار بشکه در روز فروش میعانات گازی به پتروشیمی ها) و صادرات گاز طبیعی حدود ۳/۴ میلیارد دلار فرض شده است.

سرجمع منابع نفت در بودجه نیز بیش از ۱۴۲ هزار میلیارد تومان در نظر گرفته شده است.

درآمدهای حاصل از فروش نفت و گاز به چهار جا تعلق می گیرد: بودجه، صندوق توسعه ملی، شرکت ملی نفت و شرکت ملی گاز.

کل منابع حاصل از نفت در سال ۱۳۹۸ حدود ۳۵.۵ میلیارد دلار است که سهم هر کدام از چهار قلم گفته شده عبارت است از:

۱- سهم بودجه عمومی: ۲۳.۷۵ میلیارد دلار (معادل ۱۴۲ هزار میلیارد تومان در دو ردیف ۲۱۰۱۰۱ و ۲۱۰۰۹ )

۲- سهم صندوق توسعه ملی: ۶.۵۹ میلیارد دلار

۳- سهم شرکت نفت: ۴.۶۵ میلیارد دلار

۴- سهم شرکت گاز: ۰.۵۱ میلیارد دلار

براساس بررسی های انجام شده، هر دلار کاهش قیمت نفت در سال آینده، سبب کاهش بیش از ۲/۴ هزار میلیارد تومان منابع بودجه خواهد شد.

طبق بررسی انجام شده، وابستگی بودجه به نفت در لایحه بودجه سال ۱۳۹۸ ، حدود ۳۵ درصد خواهد بود. البته باید توجه داشت که این نسبت کمتر از میزان واقعی است، زیرا منابع غیرنفتی لایحه در عمل خوشبینانه برآورد شده و تحقق کامل آن بعید است.

اگر تصور کنیم که رقم صادرات نفت به احتمال زیاد مثلاً بین ۱ تا ۱/۲ میلیون بشکه در روز – آنهم اگر همه این رقم محقق یا به طور مناسبی تهاتر شود و تخفیفی هم در کار نباشد -خواهد بود، نتیجه این خواهد شد که تمام محاسبات فوق باید نادیده گرفته شوند و محاسبات دیگری انجام شود. تازه این با این فرض است که قیمت نفت در همان حدود ۵۴ دلار در بشکه باقی بماند.