اسماعیل اسفندیاری‌پور، افزود: از سال ۹۲ که به عنوان مجری طرح گندم در وزارت جهاد کشاورزی انتخاب شدم، براساس سابقه قبلی، طرح دوازده ساله افزایش ضریب خوداتکایی گندم برای سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۵ یعنی پایان برنامه هفتم را نوشتیم که در این طرح تمام موضوعات گندم اعم از ارقام مختلف و کشت، داشت و برداشت نوشته شده است.

وی افزود: متوسط ضریب خوداتکایی گندم طی سالهای ۹۰ تا ۹۲ به رقم ۶۸ درصد رسیده بود، یعنی ۳۲ درصد از گندم مورد نیاز کشور از طریق واردات تأمین می‌شد، اما در طرح افزایش ضریب خوداتکایی گندم با توجه به افزایش جمعیت تا آن زمان که به حدود ۸۷ میلیون نفر خواهد رسید، نیاز گندم کشور در داخل تأمین شود.

مجری طرح گندم وزارت جهاد کشاورزی گفت:‌در طرح خوداتکایی به موضوعات مختلفی از جمله اینکه نهاده‌های تولید در حد کفایت تأمین شود، کود مورد نیاز به اندازه کافی تأمین شود و بعد به اصلاح برخی فرایندها و روش‌های تولید پرداخته شد.

به گفته اسفندیاری‌پور، میزان تولید بذر گندم قبلا حدود ۲۸۰ تا ۲۹۰ هزار تن، بذر گواهی شده در کشور تولید می‌شد که اکنون این رقم به ۴۷۵ هزار تن بذر گواهی شده افزایش یافته است و هم‌اکنون ۱۰۰درصد بذر مورد نیاز گندم در کشور تولید می‌شود.

وی افزود: البته طبق تبادل محصولات ژنتیکی، بین‌المللی انجام می‌شود، اما واردات بذر گندم به کشور اصلا صورت نمی‌گیرد.

به گفته اسفندیاری‌پور رویکرد گندم این است که بذر ۶۵ درصد مزارع آبی تحت پوشش بذر گواهی شده و ۴۵ درصد مزارع دیم گندم از بذور اصلاح‌شده و گواهی‌شده استفاده شود.

این مقام مسئول در مورد مکانیزاسیون کشاورزی گفت: اقدام ویژه‌ای با همکاری بانک کشاورزی انجام شد که منابع مالی این بانک به سمت تهیه تراکتور و کمباین و تهیه دنباله‌بندها و سمپاش‌های تراکتوری اختصاص یابد که در تاکنون طی چهار پنج سال گذشته بیش از ۸۰ هزار تراکتور و ۲ هزار و ۶۰۰ دستگاه کمباین نو گندم و انواع دنباله‌بندها مانند؛ دستگاه‌های خطی‌‌کار، سمپاشی، گاوآهن مرکب و دیگر ادوات کشاورزی دراختیار گندمکاران برای ارتقای ضریب مکانیزاسیون قرار گرفت.

وی در مورد اینکه آیا مکانیزاسیون باعث بیکاری کارگران کشاورزی نمی‌شود، گفت: این اشتباه است که فکر کنیم مردم باید هنوز عملگی کنند، بلکه باید با به کارگیری ماشین‌آلات، کار عاقلانه‌تر، سالم‌تر با درآمد و محصول بهتر و بیشتر داشته باشند و علت اینکه فارغ‌التحصیلان رغبت نمی‌کنند که در کشاورزی بمانند، به همین نگاه‌ها مربوط است. اگر تکنولوژی وارد عرصه کشاورزی شود، جالب می‌شود.

اسفندیاری‌پور تأکید کرد: نمی‌توان مانند ۱۵۰ سال قبل کشاورزی کرد که در آن صورت عمده مردم گرسنه می‌مانند، بلکه تکنولوژی وارد مزرعه شده و افزایش تولید و بهره‌وری در واحد سطح را بدون افزایش سطح کشت ارتقا می‌دهد و رویکرد مهم در مکانیزاسیون این است که بهره‌وری در تولید افزایش یابد.

به گفته وی، یک ماشین خطی‌کار وقتی وارد مزرعه می‌شود، هم‌زمان بذر و کود می‌پاشد که هم برای گندم دیم و هم آبی استفاده می‌شود، در حالی که قبلا کشاورز سه روز از صبح تا غروب با کیسه بذر وارد زمین می‌شد و انواع دیسک کمر و گردن می‌گرفت و بذر به اندازه کافی هم پخش نمی‌شد. یا اگر کمباین نباشد، گندم دیر درو می‌شود، در آن صورت خوشه‌ها می‌شکند و دانه از غلاف گندم بیرون می‌ریزد.

مجری طرح گندم افزود: میانگین سطح کشت گندم در سال ۹۰ تا ۹۲ در گندم آبی ۲ میلیون و ۴۷۲ هزار و برای گندم دیم به طور میانگین سالانه ۳ میلیون و ۶۹۷ هزار هکتار و در مجموع، بیش از ۶.۳ میلیون هکتار از زمین‌های کشور به کشت گندم اختصاص پیدا می‌کرد، اما میانگین پنج سال بعد یعنی از ۹۳ تا ۹۷ برای گندم آبی ۲ میلیون و ۱۱۲ هزار هکتار، برای گندم دیم ۳ میلیون و ۵۸۰ هزار هکتار سطح کشت بوده است.

مجری طرح گندم، تولید گندم را سه سال ۹۰ تا ۹۲ رقم ۸ میلیون ۹۳۳ هزار تن اعلام کرد که میزان خرید سه سال ۴ میلیون و ۸۰ هزار تن بوده است، اما در پنج سال ۹۳ تا ۹۷ به طور میانگین، تولید گندم سالانه ۱۲ میلیون و ۴۷۹ هزار تن و میانگین خرید تضمینی نزدیک ۹ میلیون تن بوده است؛ یعنی بررسی این آمارها نشان می‌دهد گرچه سطح کشت گندم بین ۱۰ تا ۱۲ هزار هکتار کم شده است،‌ اما تولید ۴۰ درصد بیشتر شده و خرید تضمینی ۱۲۰ درصد افزایش یافته است.

اسفندیاری‌پور در مورد بازندگی گفت: میانگین بارندگی سه سال ۹۰ تا ۹۲ در کشور ۲۱۹ میلی‌متر و میانگین پنج ساله تا سال جاری ۲۰۸ میلی‌متر یعنی ۵ درصد کاهش بارندگی رخ داده است، اما با اجرای روش‌های نوین، تولید گندم ۴۰ درصد بیشتر شده است.