لطفعلی بخشی، درباره تفاهم نامه ایران و چین گفت: در این زمینه باید به اینکه کشورمان در کدام حوزه‌ها کمبود سرمایه گذاری دارد، توجه کرد و در قرارداد مشخص شود. چینی‌ها معمولا تمام نیروی کار خود را به کشور طرف مقابل قرارداد می‌آورند و از آنجاکه یکی از مشکلات کشور موضوع اشتغال است، باید قید شود که ۸۰ درصد نیروی کار ایرانی باشد.

وی افزود: وقتی تمام نیروی کار در این زمینه چینی باشد، ایران دستمزد آن‌ها را باید به ارز بپردازد که به نفع ما نیست. درحالیکه اگر نیروی کار تا ۸۰ درصد ایرانی باشد، هم مشکل اشتغالزایی کشور حل می‌شود و هم هزینه‌های ارزی کاهش پیدا می‌کند.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در این راستا باید مراقب باشیم امتیازاتی داده نشود که باعث سرشکستگی مقابل مردم شود. نکته دیگر مرتبط با این تفاهم نامه بازده ۲۵ ساله آن است، درحالیکه می‌توان زمان این قرارداد را پنج ساله گذاشت و در صورت مثبت بودن، تمدید کرد.