کامران وکیل، با بیان این که ریسک سرمایه‌گذاری در ایران بالاست گفت: در حال حاضر می‌توان گفت که با تمام هیاهوهایی که صورت می‌گیرد هنوز هیچ یک از شرکت‌های خارجی برای سرمایه‌گذاری در ایران اقدام نکردند و در حوزه‌هایی مانند اکتشاف حتی یک دلار هم سرمایه جذب نشده است.

وی با بیان این که شرایط برای تولید برای سرمایه‌گذاری مساعد نیست، عنوان کرد: تا امروز سال‌ها است که در دولت‌های مختلف موضوع تسهیل ورود سرمایه‌گذاران خارجی مطرح و برای آن کمیته های مختلفی تشکیل می‌شود و هیچ اتفاقی هم نمی افتد، ولی در مقابل می بینیم که در این سال‌ها کشور هایی مانند سنگاپور و ترکیه متحول می‌شوند، در حالی که ما همچنان در حال تشکیل کمیته‌های تسهیل ورود سرمایه گذاران به داخل کشور هستیم.

دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مواد معدنی ادامه داد: وقتی شاهد هستیم کسی که به عنوان میهمان از جانب وزارت صنعت، معدن و تجارت دعوت می‌شود و با روادیدی که از جانب وزارت امور خارجه صادر می‌شود به ایران می‌آید، با عناوین مختلف دستگیر و راهی زندان می‌شود، چطور می‌توان انتظار داشت شرکت‌های سرمایه‌گذار که بازار خود را رصد می‌کنند ریسک سرمایه گذاری در ایران را بالا برآورد نکنند و راحت وارد بازار شوند.

مسیر طرح‌های سیمان و فولاد بن‌بست است

وکیل در ادامه با اشاره به برخی پروژه‌های بزرگ مانند طرح‌های سیمان و فولاد تصریح کرد: در زمانی که طرح‌های سیمانی در حال اجرا و احداث بود، ما هشدار دادیم و کسی گوش نکرد. ما هم به لحاظ ایجاد ظرفیت‌های بیش از نیاز و هم موقیعت مکانی واحدهای سیمانی هشدار داده بودیم و حالا می بینیم که علیرغم هیاهویی که در آن زمان وزارت صنعت، معدن و تجات در این باره به راه انداخت، واحدهای سیمانی یکی یکی تعطیل می‌شوند.

وی ادامه داد: حالا متاسفانه شاهد آن هستیم که همین اتفاق هم برای فولاد در حال تکرار شدن است. در حالی که بارها گفته شده است که فولاد نیاز به آب دارد و کارخانه‌های فولادی نباید از 50 کیلومتری سواحل فاصله بیشتری داشته باشند، اما می بینیم در اماکنی مثل یزد و ... که آب خوردنشان به زحمت تامین می‌شود کارخانه‌های فولاد بر پا شده و این یعنی علیرغم تمام گفته‌ها این مسیر بن بست همچنان طی می‌شود.

دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مواد معدنی در ادامه یکی از اصلی‌ترین مشکلات پیش رو را دولتی بودن اقتصاد و تصمیمات اقتصادی و معدنی دانست و عنوان کرد که با وجود شرکت‌های دولت و با وجود برخی تصمیماتی که بدون توجه به کار شناسی‌ها و تجربیات بخش خصوصی اتخاذ می شود این چرخه اصلاح نخواهد شد و با این وضعیت نمی‌توان انتظار داشت جذب سرمایه مناسبی از خارج از مرز ها بر روی طرح های داخلی صورت بگیرد.