محدودیت و ارزش زیاد زمان این سوال را ایجاد می‌کند که چگونه می‌توان به بهترین شکل از آن بهره برد؟ این مقاله به روش‌هایی برای استفاده‌ی بهتر از زمان پرداخته است.

یکی از اولین کنفرانس‌‌هایی که هر سال به دانشجویان جدید MBA ارائه می‌دهم در مورد مدیریت زمان است.

هفته گذشته به مبحث عوامل فردی موثر بر مدیریت زمان با تکیه بر کتاب «نگرشی متفاوت نسبت به مدیریت زمان» از دکتر علی دیواندری اشاره شد. در این کتاب، مهم‌ترین عوامل سازمانی مرتبط با این موضوع نیز مورد نقد و بررسی قرار گرفته است که این هفته به آن می‌پردازیم. در در نمودار مندرج در این صفحه عوامل سازمانی مدیریت زمان نشان داده شده است. در ادامه به تشریح هرکدام از این عوامل پرداخته شده است.

زمان، مهم‌ترین منبع برای رهبران است. منابعی مانند نیروی کار، سرمایه یا امکانات برای رهبران سازمانی از اهمیت بسیاری برخوردارند، اما زمان حکمفرما است.

در قسمت‌های قبلی سلسله مطالب مرتبط با خودمدیریتی و مدیریت زمان گفتیم که حرکت شتابان و کورکورانه به سمت جلو به هیچ عنوان به معنای مدیریت زمان و خودمدیریتی زمانی نیست؛ چرا که اگر مبنا و مسیر پیموده شده و مسیرهای پیش رو با دقت و هدفمندانه مورد بررسی و ارزیابی قرار نگیرد نتیجه‌ای جز شکست و ناکامی انتظارمان را نخواهد کشید.

در قسمت‌های قبلی به جایگاه و اهمیت مدیریت بهینه زمان در مبحث خودمدیریتی پرداختیم و نکاتی را در این زمینه مطرح ساختیم. در ادامه نیز خواهیم کوشید تا راه‌هایی را معرفی کنیم تا افراد بتوانند با کمک آنها به مدیریت خودکار زمان خود شکل بهتری ببخشند و اتلاف وقت ارزشمندشان رابه حداقل برسانند. این راه‌حل‌ها بسیار ساده و به آسانی قابل پیاده کردن هستند به شرطی که به‌طور جدی به آنها نگاه کرد و اجرای آنها را به بخشی جدایی‌ناپذیر از فعالیت‌های روزانه خود تبدیل کرد.

مدت‌هاست فعالیت‌های نظام‌مند اقتصادی و تجاری در جوامع پیشرفته با اهمیت و تمرکز خاصی بر مقوله‌های مدیریت استراتژیک، برنامه‌ریزی استراتژیک و نهایتا مدیریت زمان استراتژیک، رشد، رونق چشمگیر و فراتر از حد تصوری به خود گرفته است. مسلما برندها و سازمان‌هایی در عرصه فعالیت‌های اقتصادی خود، یگانه، رهبر و یکه‌تاز خواهند بود که با بینشی متعالی و قدرت پیش‌بینی مناسب و اهمیت به سند‌های چشم‌انداز، با اتخاذ استراتژی‌های بهینه، درک مناسبی از عدم قطعیت‌ها پیدا کرده و با در نظر گرفتن تاکتیک‌ها و تکنیک‌های ویژه، برنامه‌ریزی بهینه‌ای را جهت حضوری موثر، برجسته و متمایز نسبت به رقبا، درحیطه فعالیت‌های تجاری خود ایجاد، تدوین و اجرا کنند.

در قسمت‌های قبلی به جایگاه و اهمیت مدیریت بهینه زمان در مبحث خودمدیریتی پرداختیم و نکاتی را در این زمینه مطرح کردیم. در ادامه نیز خواهیم کوشید تا راه‌هایی را معرفی کنیم که افراد می‌توانند با ایجاد محدودیت‌ها و الزاماتی خاص در زمینه زمانی که برای کارهای متفرقه و ارتباطات‌شان با دیگران به وجود می‌آورند به مدیریت خودکار زمان خود شکل بهتری ببخشند و جلوی اتلاف وقت ارزشمندشان را خودشان بگیرند. این راه حل‌ها بسیار ساده و به آسانی قابل پیاده کردن هستند، به شرطی که به‌طور جدی به آنها نگاه کنید و اجرای آنها را به بخشی جدایی ناپذیر از فعالیت‌های روزانه‌تان تبدیل کنید.

حال نوبت آن است که به پیوند‌های موجود بین خودمدیریتی و مدیریت زمان بپردازیم و نکاتی را پیرامون ارتباط تنگاتنگ این دو زمینه کاربردی مدیریت مطرح سازیم.

کارآفرینان همان 24 ساعتی را در شبانه‌روز دارند که بقیه مردم زندگی خود را در آن می‌گذرانند، اما این به آن معنا نیست که آنها باید وقت خود را مثل بقیه بگذرانند. دلیل آن مشخص است. اگر بخواهیم روراست باشیم، باید بگوییم مردم به‌طور میانگین زمان زیادی را در طول روز هدر می‌دهند.