بر اساس اعلام سازمان امور مالیاتی کشور و طبق احکام قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مودیان برای سال 1402، افراد حقیقی که میزان فروش آنها 150 برابر معافیت موضوع ماده 84 شود(18 میلیارد تومان)، مکلف به ارسال صورت حساب نوع یک و دو هستند.
بنابراین هر فردی تا شهریور ماه سال 1402، فروش خالص کالا و خدماتش از 18 میلیارد تومان عبور کرده باشد، مکلف شده که از اول دی ماه سال 1402 صورت حساب الکترونیکی صادر کند. البته این الزام برای شرکتها و اشخاص حقوقی از قبل ایجاد شده است.
یعنی اگر خریداری آمد و فاکتور درخواست کرد، اگر مصرف‌کننده نهایی بود، باید صورت حساب نوع دو برای او صادر کند و اگر شخصی بود که قصد داشت از اعتبار ارزش افزوده استفاده کند باید برای او صورت حساب نوع یک صادر شود.
لازم به ذکر است، حد نصاب در نظر گرفته شده برای سال 1403، 100 برابر معافیت موضوع ماده 84 قانون مالیات‌های مستقیم (14 میلیارد و 400 میلیون تومان) و برای سال 1404، 50 برابر آن در نظر گرفته شده است.
اتصال اصناف خاص به سامانه مودیان براساس احکام قانونی
همانطور که اشاره شد، اشخاص حقوقی مکلف به ثبت نام در سامانه و ملزم به صدور صورت حساب الکترونیکی نوع یک و دو هستند. در میان اشخاص حقیقی نیز، افرادی که فروش خالص بالای 18 میلیارد تومان دارند ملزم به صدور صورت حساب نوع یک و دو هستند. البته در کنار این موارد عده دیگری نیز به سامانه ملحق شده‌اند.
به طور مثال طلافروشان براساس ماده 26 قانون مالیات ارزش افزوده مکلف به ثبت نام در سامانه و ارسال صورت حساب نوع یک و دو هستند. در کنار این گروه، فروشندگان مواد معدنی به واحدهای فرآوری مواد معدنی به حکم قانون بودجه 1402 و در کنار آنها پزشکان، روانشناسان و مشاوران خانواده نیز مکلف به صدور صورت حساب نوع یک و دو هستند.
صورت حسابهای نوع یک و دو چیست؟
به گزارش تسنیم، صورتحساب های الکترونیکی دارای تقسیم بندی های مختلفی است و از جنبه های مختلفی می توان آن را طبقه بندی کرد که مهم ترین آن ها عبارتند از :
1 – صورتحساب الکترونیکی نوع اول
2 – صورتحساب الکترونیکی نوع دوم
3 – صورتحساب الکترونیکی نوع سوم
هر یک از این صورتحساب ها در موارد مخصوص به خود صادر می گردند و مودیان مالیاتی موظفند بر حسب نوع فعالیت و همچنین نوع مشتریان خود از یک یا چند نوع از این صورتحساب ها استفاده کنند.
صورتحساب الکترونیکی نوع اول یا همان صورتحساب با اطلاعات کامل صورتحسابی است که توسط فعالان اقتصادی ( شامل شرکت ها، موسسات و صاحبان مشاغل و . . . ) صادر می گردد که مشتریان آن ها نیز فعال اقتصادی هستند و به عبارتی دارای کسب و کار هستند.
صورتحساب الکترونیکی نوع دوم صورتحسابی است که فقط حاوی اطلاعات فروشنده و اطلاعات کالا و خدمات موضوع معامله است و اطلاعات خریدار در آن درج نمی گردد.
این صورتحساب صرفا برای افرادی باید مورد استفاده قرار گیرد که مشتری کالا ها و خدمات آن ها خرده فروشی و واحد های صنفی مصرف کننده نهایی است، چرا که اعتبار ارزش افزوده آن برای خریداران این نوع صورتحساب قابل قبول نیست و همچنین از آن جایی که اطلاعات خریدار در آن درج نمی گردد نمی توان به عنوان فاکتور خرید از آن استفاده کرد، در نتیجه پذیرش خرید و هزینه آن نیز غیر قابل قبول است.
صورتحساب الکترونیکی نوع سوم همان « رسید پرداخت وجه » صادره از دستگاه کارتخوان بانکی و یا درگاه الکترونیکی پرداخت که حسب مقررات اعلامی سازمان امور مالیاتی کشور، به عنوان پایانه فروشگاهی فروشنده (مودی) پذیرفته می شود، می باشند.
تسنیم