به گزارش ارانیکو؛ پیروز حناچی در سال 1342 در تهران متولد شد. وی دانش‌آموخته اولین دوره دبیرستان مفید در تهران است. او در سال ۱۳۷۱ در مقطع کارشناسی ارشد پیوسته از دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت مدرک دکترای تخصصی معماری با گرایش مرمت شهری و باززنده‌سازی شهرهای تاریخی شد. حناچی در دوران جنگ ایران و عراق در فاصلهٔ سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ در عملیات مطلع الفجر، والفجر مقدماتی، خیبر و همکاری و حضور در اجرای پل عظیم خیریه جزیره مجنون و چندین عملیات مهندسی حضور داشت و طراحی و اجرای بیمارستانهای صحرایی بانی و مقاوم و ساختمانهای اورژانس را بر عهده داشت.
وی سال ۱۳۶۰ ورودی ۱۳۶۳ رشته معماری پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران و فارغ التحصیل ۱۳۷۱ از دانشکده معماری دانش آموخته و فارغ التحصیل ممتاز نخستین دوره دکتری معماری دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۸ است.
حناچی رساله خود را با عنوان «مبانی نظری مرمت شهری در شهرهای تاریخی ایران» دفاع کرد. وی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشکده معماری دانشگاه تهران است.
وی دانشیار پایه ۲۳ است و تعداد زیادی مقاله را در زمینه‌های مرمت، مرمت بافت‌های با ارزش شهری و روستایی و همچنین تجربیات مرمت شهری در ایران و جهان ترجمه کرده است. همچنین ترجمه کتاب‌های متعددی در زمینه میراث جهانی و تئوری مرمت با ترجمه حناچی از سوی موسسه چاپ و انتشار دانشگاه تهران منتشر شده است. و مجلات علمی و پژوهشی داخل و خارج کشور است. وی همچنین اجرای تعداد زیادی از طرح‌های پژوهشی دانشگاه را به عهده داشته است.
برخی از سمت‌ها و فعالیت‌های اجرایی دکتر پیروز حناچی:
معاون شهرسازی و معماری در دوران وزارت مهندس عبدالعلی زاده
رییس موسسه پژوهشی فرهنگ و هنر دانشگاه تهران
نخستین رییس مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری ایران
رییس مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی
معاون نظام مهندسی و اجرای ساختمان وزارت مسکن و شهرسازی
تالیفات و ترجمه‌ها:
کتاب‌های بررسی تطبیقی تجارب مرمت شهری در ایران و جهان با نگاهی ویژه به بافت تاریخی شهر یزد و بازآفرینی شهرها، میراثی برای آینده
ترجمه کتاب‌های مدیریت در محوطه‌های میراث جهانی (راهنمای مدیریت در محوطه‌های میراث فرهنگی جهان) و نظریه‌های مرمت
کتاب بانیان آبادی ایران: اولین بانک اطلاعات عمران وساختمان ایران
مقالات:
سیاست‌ها، الگوها و نمونه‌های احیاء در بافت روستای میمند(۱۳۸۶)
طراحی امروز در شهر دیروز ، مطالعه موردی توس (۱۳۸۵)
بازخوان‍ی میدان صاحب آباداز روی تصاویرشاردن(۱۳۸۵)
تحلیل و ارزیابی معماری جمعی بر مبنای شاخصه های احساس جمعی(۱۳۸۹)