پنج ‌راهکار برای بهبود وضعیت صنعت نساجی

میتوان  برگزاری نمایشگاه پوشاک کشور ترکیه در ایران را بی مهری به صنعت نساجی دانست. سمت مدیریت گمرکات اجرایی و ستادی طی سالهای متمادی موجب آشنایی هر چه بیشتر من از صنعت کشور بهویژه صنعت نساجی و پوشاک شده و از این رو اطلاع کامل از بیمهریهایی که به این صنعت بهویژه پوشاک روا شده است، دارم. در پی اعتراض به مجوز صادر شده برای نمایشگاه پوشاک بر آن شدم که دست به قلم برده و شمهای از مکنونات قلبی خود را برای اطلاع مسوولان وزارت صنعت، معدن و تجارت و علاقهمندان صنعت کشور به رشته تحریر در آورم. از زمانی که از صدور مجوز این نمایشگاه مطلع شدم، هر چه اندیشیدم هیچ دلیل قانعکنندهای نیافتم، جز اینکه مسوولان امر در مقابل دشواریهای ناشی از تحریم و سوءتحریمهای سالیان گذشته، روش نامناسبی را برگزیدهاند که البته فشار تمام این دشواریها به دوش صاحبان این صنعت، کارشناسان و کارگران متخصص بیکار شده صنعت و افراد جویای کار بوده است. بنابراین بهجای اینکه درصدد بررسی مشکلات صنعت نساجی و دهها هزار کارگر متخصص بیکار شده این صنعت و ارائه راهحل برای آنها باشیم، بازاری را که سالها است بهجهت ورود البسه قاچاق از ترکیه و چین در اختیار بیگانگان قرار گرفته، برای آنها تسهیلات نمایشگاهی نیز قرار میدهیم. در حالی که در این خصوص میتوان:

1- هزینه تولید نساجی را با رفع موانع ورود مواد اولیه و رسوب آنها در گمرکات کشور که کمترین هزینهای برای دولت نداشته و کمک شایانی در جهت کاهش قیمت تمام شده تولیدات داخلی خواهد کرد، از طریق کاهش هزینه رسوب سرمایه در انبارهای گمرک، کاهش هزینه تخلیه و بارگیری و انبارداری میسر ساخت. (ترخیص بهصورت حمل یکسره)
2- استفاده از فارغالتحصیلان رشته نساجی با ایجاد تشکیلاتی با حمایت وزارت صنعت، معدن و تجارت و صاحبان این صنعت در جهت به روز کردن تولیدات از نظر کیفیت، مدل، رنگ متناسب با تقاضای جامعه نیز میتواند از دیگر اقدامات خوب در این راستا باشد.
3- توافق صاحبان برندهای معروف جهانی که متاسفانه در جامعه، تقاضای زیادی دارد، جهت مشارکت تولید در داخل کشور با بخش خصوصی ایرانی تحت لایسنس شرکت مادر نیز باید همواره مد نظر قرار گیرد. البته در صورت عدم موافقت از سوی آنها شدیدا با فروش محصولاتشان در کشور مخالفت شود.
4- رسانه ملی و نشریات کشور در خصوص لزوم اقبال مردم برای استفاده از البسه تولید داخلی بهعنوان یک ارزش ملی در جهت کمک به معضل بیکاری و کاهش فقر و فساد ناشی از بیکاری در جامعه و... تبلیغ کنند.
5- لازم است بدانیم تا چند سال قبل ایران حتی به اتحادیه اروپا نیز پوشاک صادر میکرد. بنابراین با کمی تقویت و برنامهریزی میتوانیم صادرات را مجددا احیا کنیم.
در کشور علاوه بر صدها هزار نفر کارگر متخصص نساجی و دهها هزار نفر متخصص تولید پوشاک، میلیاردها دلار ماشینآلات نساجی و پوشاک وجود دارد.
تا دو، سه دهه قبل که قاچاق به این شکل رونق نداشت، ورود پوشاک نیز به کشور غیرمجاز بود. هم اکنون البسه ترک بهصورت قاچاق وارد کشور میشود و در مراکز استانهای کشور در فروشگاههای مدرن، آزادانه و با تبلیغ فراوان و بدون کمترین مزاحمت به فروش میرسد و با وجود سازمانها و ادارات عریض و طویل مبارزه با قاچاق و... بهخودمان اجازه نمیدهیم از آنها پروانه ورود کالا به کشور را مطالبه کنیم.