«نساجی» هنوز در رکود است

نشانههای خروج از رکود دیده نمیشود. در این وضعیت و در شرایط بعد از تحریم، دولت باید منابع مالی جدید را به سمت تولید هدایت کند تا قیمت تمامشده تولید کاهش یابد. هدایت این سرمایهها به سمت تولید و جذب سرمایهگذاران خارجی عاملی برای کاهش هزینه تمام شده تولید و رفع رکود از بازار محصولات صنعتی است. در سالهای گذشته به دلیل تحریمها بسیاری از صنایع به ویژه صنعت نساجی موفق به نوسازی ماشینآلات خود نشدهاند اما با تامین منابع مالی جدید میتوان از این منابع جهت بازسازی خطوط تولید کارخانهها استفاده کرد. این اقدام عاملی برای افزایش تولید، رشد کیفیت و اشتغالزایی در کشور است؛ علاوه بر این میتوان به بازارهای صادراتی نیز دست یافت و بازارهایی که در دوران تحریم از دست دادهایم دوباره به دست بیاوریم.

حمایت از صادرات و سوق دادن کالاهای داخلی به سمت بازارهای جهانی نیز یکی از راههای مقابله با رکود است. در زمان رکود باید به کاهش مالیاتها به ویژه در بخش تولید نیز توجه شود؛ به طوری که باعث رشد تولید و رونق آن شود. اساسا افزایش مالیات باید از محل افزایش تعداد مالیات دهندگان تامین شود نه اینکه بر صنایع موجود فشار بیشتری برای دریافت مالیات بیشتر وارد شود. از سوی دیگر اعمال موانع تعرفهیی نمیتواند حمایت مناسبی از تولید باشد هم به ضرر تولید خواهد بود و هم به ضرر مصرفکننده زیرا افزایش تعرفه واردات کالا میتواند باعث رشد قاچاق شود درحالی که حمایت از تولید به روشهایی مانند کاهش مالیات، کاهش سهم بیمه کارفرما، تسهیل در پرداخت بدهی بانکی و اقساط معوق و اختصاص تسهیلات ارزی میتواند باعث کاهش قیمت تمام شده تولید و رقابتپذیر شدن صنایع داخلی شود. همه این مسائل در قانون رفع موانع تولید دیده شده که اگر اجرایی شود باعث کاهش قیمت تمام شده تولید محصولات خواهد شد.