مرغداریها موجب کاهش هزینه تولید میشوند
صنعت مرغداری حجم زیادی از سرمایههای کشور را به خود اختصاص داده و بعد از صنعت نفت بیشترین اشتغال را ایجاد کرده است. از این رو در وهله نخست باید ثبات و استمرار آن، قابل توجه و با اهمیت قلمداد شود.
همانطور که میدانیم مازندران یک استان مستعد برای پرورش طیور است و سرمایهگذاری و اشتغال قابل ملاحظهای نیز در این استان انجام شده است و این دو مورد ایجاب میکند ساماندهی این صنعت در درجه نخست اهمیت قرار بگیرد. اما متاسفانه جوجهریزیهای بیبرنامه و غیرمجاز به دلیل نبود تقویم تولید متناسب با نیاز مصرف و تقاضا موجب نوسان قیمت فروش مرغ و در نهایت ضررهای هنگفت مالی به این صنعت شده است. دردناکی وضعیت صنعت مرغداری را میشود به این صورت تفسیر کرد که با وقوع هر کاهش قیمت باید منتظر انبوهی از خسارتهای مالی مرغداران خود باشیم. به طور تقریبی همه تشکلهای زنجیره تولید در این دردناکی سهیم هستند و نوسان تولید ماهانه بهدلیل ضعف سیستم تولید در کشور است.
بهدلیل مناسب بودن بستر پرورش در مازندران جوجهریزی بیشتر از ظرفیت مجاز و پروانه صادر شده انجام میشود که به طور تقریبی ۴۰درصد این ظرفیت مربوط به مرغداریهای غیرمجاز است. در بیشتر کشورها قانون، با قبول مالکیت افراد این حق را از مالک مرغداری میگیرد که بدون مجوز اقدام به جوجهریزی کند، ولی متاسفانه در کشور ما از این دست قوانین وجود ندارد. گفتنی است، به دلیل نبود قوانین مناسب برای رعایت حق مالک مرغداری برخی برای رسیدن به سود بیشتر و بدون توجه به نیاز بازار مصرف اقدام به جوجهریزی میکنند و کشتارگاهها هم بدون توجه به اینکه جوجهها با چه مجوزی و در کجا و با چه کیفیتی پرورش یافتهاند آنها را خریداری کرده و وارد بازار مصرف میکنند.
لازم به ذکر است، برخی عوامل منجر به روبهرو شدن بازار با افزایش تولید مرغ میشود که این مازاد تولید موجب کاهش قیمت مرغ و در نهایت ورشکستگی مرغدارانی میشود که دارای مجوز هستند و بهصورت قانونی و صنعتی به تولید میپردازند. بهدلیل نبود ارتباط و نظم در زنجیره تولید هر بخش مشکلات مربوط به خود را به بخشهای پیشین و پسین منتقل میکند و بخشهای مختلف این صنعت بدون اطلاع از وضعیت بخشهای مرتبط خود اقدام به پرورش و تولید میکنند.
متاسفانه سودجویی برخی از واسطهها و افرادی که در این صنعت نقش دارند، مانع از اجرای درست قوانین شده است. زمانی که کارخانههای جوجه کشی به واحدهایی که مجوز فعالیت ندارند جوجه ندهند و در سمت مقابل کشتارگاهها مرغهایی را که در واحدهای غیرمجاز و بدون پروانه و بدون مهر و امضای کارشناس دامپروری و دامپزشک تولید شده است خریداری نکرده و وارد سفره مردم نکنند، در این صورت است که به مقدار زیادی جلوی سوءاستفاده و سودجویی گرفته خواهد شد.
اما متاسفانه نظارت دولت بر این دو بخش اصلی صنعت یعنی جوجهکشی (برای تعیین قیمت جوجه یکروزه) و کشتارگاه (برای تعیین قیمت گوشت مرغ) ضعیف است و توجهی به درجهبندی گوشت در بازار بر حسب کیفیت نمیشود. ایجاد شهرکهای دامپروری و مرغداری میتواند موجب کاهش هزینه تولید شود و کنترل و نظارت بیشتری را موجب میشود اما در استان مازندران بهدلیل کم بودن زمین مورد نیاز اجرای آن کمی مشکل است.
سیستم زنجیره تولید نیز منجر به کاهش هزینههای این صنعت خواهد شد که برخی از شرکتها در استان ما به آن دست یافتهاند و مجموعه مرغ مادر، جوجهکشی، کارخانه خوراک دان، مرغ گوشتی و کشتارگاه را فراهم کردهاند و در زمینه صادرات نیز پیشرو شدهاند. صنعت مرغداری برای رسیدن به رشد و توسعه و توان صادراتی نیازمند حمایتهای جدی و همچنین ایجاد تغییرات در رویه تولید و توزیع است و در صورتیکه آینده صنعت مرغداری به سمت این سیستمها برود از امنیت و ثبات بیشتری برخوردار خواهد شد، اما در حقیقت باید گفت آب رفته به جوی بازنمیگردد.
« خبر قبلی
واردکنندگان باید به همه خودروها خدمات بدهند
خبر بعدی »
معرکه گردانی در بازار ارز
-
آخرین اخبار
- اخبار بیشتر
-
آخرین مقالات
- مقالات بیشتر