بکارگیری سه مدل قراردادی برای توسعه میدان‌های نفتی کشور

علی کاردر در آیین تودیع و معارفه مدیرعامل پتروپارس با بیان اینکه سه مدل قراردادی برای حوزههای توسعهای و میدانهای جدید در نظر گرفته شده، افزود: بر این اساس توسعه برخی از میدانها به شرکتهای ایرانی سپرده میشود. وی اضافه کرد: پروژههایی که قرار است منابع مالی آن از طریق شرکت ملی نفت ایران تامین شود حجم آن زیاد نیست و بیشتر در بخش تولید و نگهداشت نفت متمرکز است.

کاردر بر ضرورت توجه به زمان و هزینه در پروژههای نفتی و گازی کشور تاکید کرد و گفت: چنانچه در پروژههای بینالمللی، شاخصهای زمان و هزینه رعایت نشود، در لیست پروژههای ناموفق (Fail) قرار میگیرند.

به گفته وی بسیاری این پرسش را مطرح میکنند که درمدل جدید قراردادهای نفتی همه نگاهها به مسائل فنی است و بخشی هم به مسائل نرم افزاری مربوط میشود، بنابراین معتقدم انتقال فناوری به معنای اجرای پروژه براساس قیمت تعیین شده و مدت زمان مشخص است. این مقام مسئول افزود: مدیریت زمان در پروژه یکی از فناوریهاست که ایران به یقین نیازمند آن است و باید شیوه عملکرد آن را به دست آورد.

وی گفت: شرکتهای بین المللی در این زمینه حرفهای وارد عمل میشوند و مراقبتهای ویژهای از زمان و هزینه میکنند و به تازگی مدیران شرکت انی ایتالیا (ENI) که اکنون در عراق فعالیت دارند، اعلام کردند: هزینه تمام شده حفاری یک چاه چهار میلیون و ٥٠٠ هزار دلار است، در حالی که این رقم در غرب کارون ١٢ میلیون و ٥٠٠ هزار دلار است.»

مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، مدت زمان اجرای حفاری یک چاه از سوی «انی» را ٣٥ و در ایران را ١٢٠ روز اعلام و اضافه کرد: مدیریت زمان و هزینه همان فناوری به حساب میآید، واقعیت سرعت اجرای پروژهها اهمیت بسزایی دارد، اما کافی نیست و نباید راضی بود و باید سعی کرد به نقطه مطلوب در سطح بین المللی دست پیدا کنیم.

به گفته کاردر، شرکت پتروپارس باید به سمت مدیریت زمان حرکت کند و در عرصه بینالمللی فعال شود، بنابراین نباید ثابت بماند و برای حرکت رو به جلو باید تلاش بیشتری به عمل آورد. وزارت نفت پس از ارزیابی شرکتهای متقاضی برای فعالیت در قالب شرکتهای اکتشاف و تولید (EP)، هشت شرکت را به عنوان شرکتهای ایرانی صاحب صلاحیت در این حوزه تعیین و معرفی کرد.

شرکتهای پتروپارس، مهندسی و ساختمان صنایع نفت(OIEC)، انرژی دانا، توسعه پتروایران، گروه مپنا (شرکت نفت و گاز مپنا)، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران(شرکت مدیریت طرحهای صنعتی ایران) و ستاد اجرایی فرمان امام (ره) (شرکت توسعه نفت و گاز پرشیا)، شرکتهایی هستند که توانستهاند حد نصابهای لازم را در ارزیابیهای صورت گرفته کسب کنند.

ایران اسلامی در سالهایی که با تحریم ظالمانه روبرو بود، همسایگان کشورمان با استفاده از منابع مالی شرکتهای چند ملیتی، میدانهای نفت و گاز مشترک با ایران و همچنین میدانهای مستقل خود را به بهرهبرداری رسانده و سود سرشاری را کسب کردند. در عین حال کشورمان به دلیل کمبود منابع مالی و سوءمدیریت در دوران گذشته، نتوانست این میدانها را توسعه دهد و در نتیجه همسایگان بیشترین بهره را از غفلت مسئولان پیشین بردند.